len. In Zwaluwen en Amazones zeilen ze echt, ze spelen dat ze zeelieden zijn. Als de Zwaluwen en Amazones op Lake Windermere zeilen, bevinden ze zich in een landschap met elementen die kinderen erg aantrekken: een meer, eilanden waarop niemand komt, heuvels, beken, bossen, plaatsen waar je ongestoord een vuur kunt stoken. In de verte varen de inboorlingen voorbij. De personen leven volledig in hun vakantiewereld. We komen verder niets over ze te weten. Voor zover er volwassen autoriteiten bestaan - hun ouders - werken deze mee; ze stellen geen eisen aan de kinderen. Het welslagen van de vakantie, het in stand houden van een droomwereld, gaat boven alles. Ransomes kinderen zijn opvallend goed in het vinden van drinkwater, het bouwen van hutten, seinsystemen.
De kinderen lijken een mengvorm van fantasie en realiteit. Stuurman Suze is opstandig en moedig, een vechtersbaas die buiten het verhaal niet zou kunnen bestaan. Rutger, de scheepsjongen, is het kind Arthur: enthousiast, ondoordacht, vol vertrouwen dat zijn oudere broer en zusters alles wel zullen regelen. Tittie is de iets oudere Arthur, vol fantasie, strijdbaar, vaak de onverwachte overwinnaar. Zij neemt Robinson Crusoe mee naar het eiland, want ‘er staat alles in wat je op een eiland moet doen’. Jan is de kalme, zakelijke kapitein die Arthur graag had willen zijn, de jongen wiens bevelen blindelings worden opgevolgd.
Drie soorten volwassenen treden in het boek op. De meesten horen bij de groep die de kinderen ‘inboorlingen’ noemen. Dan zijn er nog de houtskoolbranders, ‘de wilden’ genaamd. Ten slotte speelt oom Jaap - kapitein Flint - een rol. Hij dankt zijn naam aan het feit dat hij de kinderen aan een gepensioneerde piraat doet denken. Zijn jongensachtig enthousiasme, zijn rond en dik figuur, zijn avontuurlijke zeilverleden en zijn beroep, schrijver, zijn duidelijk een weergave van Ransome zelf.
De eerste edities van de boeken werden door anderen geïllustreerd. De beste illustraties zijn echter van Ransome zelf. In Engeland verliep de verkoop in eerste instantie langzaam. In Amerika werd het een aanzienlijk groter succes. Ondertussen was Ransome al begonnen aan Peter Duck, een verhaal over dezelfde kinderen. Hij legde het opzij om eerst een vervolg op Zwaluwen en Amazones te schrijven: Swallowdale. Het verhaal speelt zich op dezelfde plaats af, in de volgende zomer. Een jaar later verscheen Peter Duck. Dit boek werd in Engeland zo goed ontvangen dat ook de verkoop van de eerste twee delen aantrok. Peter Duck was het eerste boek waarin illustraties van Ransome zelf stonden. In 1938 werd Zwaluwen en Amazones heruitgegeven met illustraties van de schrijver. Ook de latere