Anne's House of Dreams en Anne of Ingleside? Anne is daarin getrouwd en moeder van uiteindelijk vijf kinderen. In veel van haar boeken worden familieverhoudingen beheerst door bitterheid en jaloezie. Toch worden bijna alle boeken van Montgomery veel door kinderen - meestal meisjes - gelezen en gewaardeerd. Dit komt misschien omdat Montgomery de psychologische realiteit en conflicten uit de kindertijd behandelt: behoefte aan een eigen identiteit, moeite hebben met een onrechtvaardige wereld die door volwassenen wordt beheerst, haatgevoelens maar ook gevoelens van liefde voor familieleden, vijandigheid maar ook aantrekkingskracht tussen de seksen, de spanning en angst die veranderingen met zich meebrengen.
Over het algemeen vindt men de latere boeken van mindere kwaliteit dan de eerste. Alleen Anne of the Island, dat de periode van Anne's universiteitsjaren bestrijkt, komt in de buurt van het niveau van haar eerste boek.
Cadogan en Craig laten in You're a brick, Angela! een nog kritischer geluid horen. Zij vinden dat maar weinigen goed kunnen beschrijven hoe een hoofdpersoon in het verloop van een serie opgroeit en volwassen wordt. En Montgomery behoort niet tot die weinigen. Zij vinden Anne als kind zoetsappig en onschuldig. Van enige biologische ontwikkeling wordt in de serie geen melding gemaakt. De lezeressen hadden blijkbaar morele leiding nodig. Bovendien was het beschrijven van zulke ontwikkelingen in strijd met alle conventies van die tijd. En het verzwijgen had te maken met een bepaalde vorm van preutsheid. Omdat figuren als Anne volkomen a-seksueel waren, moest hun geestelijke kracht benadrukt worden. Hier sluit Montgomery aan bij de Victoriaanse opvattingen, waarbinnen men het als taak van de vrouw beschouwde een haven van rust en kracht voor een vermoeide echtgenoot te zijn.
Montgomery deed feminisme wat spottend af met opmerkingen als: ‘Ik heb geen behoefte gelijk aan de man te zijn. Ik behoud liever mijn superioriteit.’ Anne uit haar vrouwelijkheid met uitspraken als: ‘Ik ben liever mooi dan slim.’ Natuurlijk blijkt zij zowel mooi als slim. Ook de Canadese critica Sheila Egoff heeft weinig waardering. Zij bestempelt de hele serie als irritant en vol valse sentimenten.
Auteursrechtelijk beschermd
