van Ted Hughes een belangrijke plaats in. In zijn jeugd ving hij talrijke dieren: vogels, muizen, ratten, vissen. Met zijn oudere broer ging hij vaak op jacht en maakte strooptochten. Hij verzamelde de uilen, konijnen en wezels die werden buitgemaakt en tekende en boetseerde ze vervolgens. Toen hij op zevenjarige leeftijd naar een klein industriestadje verhuisde, werd zijn belangstelling gewekt voor de tegenstelling tussen stad en platteland. Hij speelde met stadse jongens, maar bleef een eigen leven leiden op het verderaf gelegen platteland.
Toen hij vijftien was, veranderde zijn houding ten opzichte van dieren; hij betreurde het jagen en de vele strooptochten. Ongeveer in die zelfde periode begon hij gedichten te schrijven: hij ving nu de dieren in woorden. Veel gedichten en verhalen gaan dan ook over dieren. In Nessie the mannerless monster vertelt Hughes over het monster van Loch Ness. How the whale became bevat elf korte verhalen waarin dieren kort na de schepping hun eigen typische gedaante en eigenaardigheden kregen. Het landschap en de jaargetijden zijn thema's in Season Songs. Voor elk seizoen zes gedichten. Hij laat zien dat dood en leven onverbrekelijk verbonden zijn en dat het schattige, speelse lammetje uiteindelijk geslacht wordt. Het geweld in de natuur, de drift tot overleven en de strijd om het bestaan hadden een magische aantrekkingskracht op hem. Het dierlijke aspect van het oorlog voeren in loopgraven tijdens de Eerste Wereldoorlog, greep hem aan. Het geweld als uiting van kwaad is een reëel element in zijn poëzie. Ook de zee zag hij als een vernietiger, een opslokker van de aarde. Men noemt zijn poëzie wel ‘poetry of violence’. Zelf zegt hij hierover: ‘My poems are not about violence, but vitality.’ In zijn latere werk komen mythische invloeden naar voren. De primitieve orale literatuur vormt een inspiratiebron. Hij is een uitstekend voorlezer van zijn eigen werk, dat hij indrukwekkend declameert.
Er is slechts weinig van Ted Hughes' werk voor kinderen in het Nederlands vertaald. The iron man: a story in five nights (De ijzeren man) wordt beschouwd als een klassiek werk. Hughes schreef het voor zijn eigen kinderen om het voor het slapen gaan op vijf achtereenvolgende avonden voor te lezen. Tijdens zijn verblijf in Amerika werd hij getroffen door de opmars van de technologie en hij vreesde dat de verbeeldingskracht van kinderen ernstig verstoord zou worden. Het viel hem op dat er talrijke boekjes voor kinderen op de markt waren, die begrippen als ‘markt’, ‘postkantoor’, ‘station’ bespraken, terwijl de vrije fantasie er ver te zoeken was.
In het verhaal verschijnt de ijzeren man plotseling uit het niets. De introductie is zeer direct. De ongelooflijk