Brieven 1888-1961

[p. 679]

Aan H. Kuijper

Toulon, 14 maart '61

Lieve menschen,

Waar ik my sedert een dag of drie een ietsje minder ellendig voel, wil ik van dit tydelyke soulaas gebruik maken om jelui wat meer te doen weten dan in de laatste weken het geval was. Het is my - voor hoe lang? - weer mogelyk een betrekkelyk langen tyd óp te zitten om te schryven. Het vreemde is namelyk dat het gáán, het loopen, my aanmerkelyk minder vermoeit en minder pynlyk is, dan het voorover zitten, dat my een ware kwelling is.

Maar laat my, voor ik verder ga en wéér allerlei zaken vergeet, jelui herinneren aan eenige dingen waarover ik, item zooveel maanden geleden, jelui sprak... zonder resultaat.

1^o Had ik jelui verzocht my een kleine hoeveelheid thee (merk, zoo mogelyk, ‘Douwe Egberts’) [te zenden]. Niet voor myn eigen consumptie dienen[d], maar bestemd tot geschenk aan eenige vrienden hier die my geregeld bezoeken en onvermoeibaar alles doen wat in hun vermogen is om myn trieste bestaan te verstrooien.

2^o Ook zou ik graag - maar hierover sprak ik jullie nog niet - twee afdrukken hebben van Kaya's groote photo, de eerste, geloof ik, in het album dat jelui my toezond. Dit portret is bestemd voor een van myne (vroeger: onze vriendinnen, van wie ik, met de byna dagelykse visites van Laura (mme Blanc) minstens twee visites in de week kryg, en die my o.a. ook tot secretaresse heeft gediend voor myn (gedicteerde) brieven aan jelui.

3^o Graag zou ik willen weten of ik ook dit jaar weer het z.g.n. ‘eeregeld’ van O.K.W. ten bedrage van 500 gulden zal ontvangen.¹ Verleden jaar, beste Henk, had je vergeten my, voor 1960, daaromtrent in te lichten. Ik zou dit wel graag willen weten. Met de via Henk my toegezegde geldzendingen door verschillende banken zal alles wel in orde zyn. Ik endosseer die bedragen geregeld op naam van Laura (M^me Blanc) die al de door my benoodigde artikelen (ondergoed, schoeisel etc.) aankoopt.

(Van háár gesproken blyft alles by het tusschen Henk en my afgesprokene: t.w. dat het by myn min of meer op handen zynd overlyden háár automatisch toevalt, als een soort ‘batig slot’, dat, geen sterveling

1 Op 27 februari 1961 schreef J. Hulsker van het ministerie van onderwijs, kunsten en wetenschappen aan Alexander Cohen per adres Henri Wiessing, dat hem op grond van zijn financiële omstandigheden een subsidie van f 500,- was toegekend.

[p. 680]

eerder verdient dan zy.) Tot zoover myn ‘testamentaire beschikkingen’.

Ontvingen jelui pers-beoordeelingen met betrekking t/d hèreditie van ‘In Opstand’? Ik zelf kreeg er tot nu toe één, my door myn neef Polak toegezonden knipsel van. Maar, het was afkomstig van de ‘Nieuwe Rotterdamsche Courant’, dd^o 25 february, en, o wonder!, deze critiek (onderteekend G.W. Huygens) is één ‘loftuiting’, en steekt als zodanig als wit of zwart af tegen de, myn werk beoordeeling van Herr Doktor (Eere-doktor) de onbetwistbaar oneerlyken en vermoedelyk corrupten Victor van Vriesland, voor wien dit oordeel over ‘In Opstand’ zeker geen prettige gewaarwordingen zal hebben opgewekt.

Van V.V.V. gesproken: heb jy, by geval, Henk, nog een ex. over van myn diatribe over dit viezen heerschap, dat nu litterair gesproken, wel uitgekakt zal zyn. - (Ik vroeg je nl. een paar keer om zoo'n ex., als je die nog hadt, Henk!)

Nog iets, dat je plezier zal doen, Henk! Onder de vrienden van Kaya en my hier die my zoo veel doenlyk komen verstrooien en die my, nu en dan, per auto komen halen voor een rytochtje, en, meestal een déjeuner (‘noen-maal’ = n.r.c.'t-taal) behoort Laura. Haar man heeft een rytuig!

Nu wéét ik niets meer, en kan ik ook niet langer zitten schryven, en dus voor heden, basta! Laat gauw weer eens iets van jelui hooren. Ik schreef een kaart aan Nord, en suggereerde hem by van Oorschot te informeeren of hy nu, na de heruitgave van ‘In Opstand’ - waar omtrent hy, V.O., my zegt ‘veel geluk’ te hebben gehad - ook Van Anarchist tot Monarchist [wil] herdrukken.²

Ik schreef hieromtrent ook den uitgever zelf, en wacht nu zyn bescheid af.

Lieve menschen! Met alle liefs en aanhankelyks

Sandro

Tracht wys te worden uit dit gekrabbel, dat ik ternauwernood zélf herlezen kan!

2 Op 30 mei 1961 verstrekte Alexander Cohen aan Henk Kuijper een volmacht om ‘zich met den Heer Van Oorschot, uitgever, te Amsterdam, voor my en in myn naam te verstaan, aangaande de héreditie van het tweede gedeelte van myn herinneringen: Van Anarchist tot Monarchist, en wel op principieel gelyke voorwaarden als die voor de uitgave van het éérste deel daarvan overeengekomen.’