Brieven 1888-1961

Aan H. Kuijper

Toulon, 3.IX.'60

Lieve menschen,

Sedert gister in het bezit van al het my door jou, Henk!, toegezondene: ter Braaks 7 deelen, het album m/de photos, waarvan je de moeite hebt

[p. 676]

genomen een lystje v/d data v/opname samen te stellen, wat my een allergrootst genoegen doet: Merci, beste kerel! Een paar dagen eerder kreeg ik de H. Post met het artikel waarvan de auteur zeker niet vèr van het Tuinlaantje Haarlem te zoeken is. Er komen wel een paar weinig beduidende dwalingen in voor, maar het gehéél is vrywel juist, en, in elk geval, zeer sympathiek.¹ Dit voor vandaag. Ik schryf jelui een meer gedetailleerde brief, zoodra ik daartoe in staat zal zyn. Wat thans niet het geval is. Ik heb hoe langer hoe duurzamer pynen, die, twee dagen geleden, nog verergerd zyn door een nachtelyke val by het uit myn bed kruipen. Het loopen is my nu nog pynlyker geworden. Ik vertwyfel onherroepelyk, lieve menschen! - Gister de docter, een heel aardigen man, geraadpleegd, die my een recept heeft voorgeschreven, een jodium-zalf waarmee een meer dan vuistdikke uitpuiling v/myn rechterheup moet worden gemasseerd. Of dit iets zal baten??? - Ik vergà van verveeling maar gelukkig veronachtzamen myn en Kaya's vrienden hier my niet. Er gaat zèlden een dag voorby zonder dat ik bezoek kryg. Laura blyft onvermoeid trouw. Ook van andere vroegere buren v/Clos du Hérisson kryg ik vaak bezoek.

Met alle, alle liefs en erkentelyks,

Sandro

(Is er iemand gevonden die de correctie op zich wil nemen?)

1 Het artikel ‘Alexander Cohen. Altijd volksvriend, nooit democraat’, een overzicht van zijn levensloop, in de rubriek Persoonlijkheden van de Haagse post, jrg 47 (1960), nr 2385 (27 augustus), p. 5, was niet ondertekend.