Brieven 1888-1961

[p. 318]

[Brieven 1930]

Aan W.A. Kramers¹

Marly-le-Roi (Seine-et-Oise)

5.IX.1930

Zeer geachte Heer Kramers,

Ik ben voor U bezig: over Duhamel.² Maar zoudt U de moeite willen nemen my even te zeggen op welke datum uiterlyk de copy van het a.s. n^o. van D.G.W. in Uw bezit moet zyn? Ik heb n.l. menschen in huis, menschen waar ik veel van houd - anders waren zy niet in myn huis! - maar die my het werken heel moeilyk maken. Ik kan n.l. hoe langer hoe minder gezelschap verdragen, ook al hoef ik niét voortdurend te praten. De tegenwoordigheid van menschen om my héén, als die presentie langer dan 24 uur duurt, is my öndragelyk! En ik zit nu al drie weken zoo! - Ik zal myn uiterste bést doen om voor het november-n^o. klaar te zyn. Maar lukt my dit niét, dan wordt het december. Enfin, licht my s.v.p. even in. - Dank voor de toez. van het laatste n^o., dat ik met intens genoegen lees,

t.á.v.

A.C.

1 Wijnand A. Kramers (1893-1975) had geschreven voor De telegraaf, was sinds januari 1929 redactie-secretaris van Den gulden winckel, geïllustreerd maandschrift voor boekenvrienden. In oktober 1929 kreeg hij de leiding. Kramers was later Haags correspondent van het Algemeen handelsblad. Hij had op 20 juli in Den gulden winckel, 29 (1930), p. 153-156 onder zijn pseudoniem R. Events Cohens Uitingen van een reactionnair besproken als ‘Revolutionnaire reactie: het werk van Alex. Cohen.’ Kramers noemde Cohen een meesterlijk journalist, hij prees zijn passie en besloot met: ‘Moge Cohen weer een Nederlandsche tribune krijgen.’ In opstand besprak hij onder zijn pseudoniem als ‘Een aarts-rebel’ in Den gulden winckel, 31 (1932), p. 157-158: ‘voor den lezer zeldzaam boeiende levenservaringen.’

2 Alexander Cohen, ‘Duhamel over Amerika. De toekomst der wereld,’ in Den gulden winckel, 29 (1930), p. 276-280. Georges Duhamel (1884-1966) gaf in Scènes de la vie future (1930) een pessimistische kijk op Amerika, dat ten prooi was aan ‘de uitspattingen der industriële beschaving’. Duhamel hekelde de negentiende-eeuwse vooruitgangsideologie, die tot een tijdperk van perfectie en genot zou leiden.