Den pyl der liefden

(1609)–Arnoldus Cobbault– rechtenstatus



[pagina 55]
Penelope Liedeken, op de Wijse van Den tijt is hier’ Datmen sal vrolijck wesen. I. GElijck men siet Een Tortel duyve schreyen End vol verdriedt Als weduwe vergaan Een troubel liedt Hoortmen haar treurich spreyen Om dat sy niet Haar gaiken heeft ontfaan Maar droevich vliedt All ander duyven saan, Alleen slijt sy nu haren,,tijdt, End schout der vogels scharen,,wijdt,, Ook getrou haar te paaren,,mijdt, In suyverheyt voortaan.
II. Soo ist met my Vlysses ongenadich End' traach zijt ghy Om t' huys comen weer Gelooft dit vry Penelope gestadich Verwacht onbly Vlancksaam wederkeer Daaglijcx ick stry Met Antinoum seer,,
[pagina 56]
Pysander wilt my houwen,,mee,, End' nemen in syn vrouwen,,stee,, Terwijl ick my betrouwe,,ree,, Op u mijn man end' Heer,,
III. Oorcondt my toch Wat Landt heeft u verborgen Vlysses och Waar mach Vlysses zijn VVantick ben noch Volancxsten end' vel sorgen Oft door bedroch Ghy u verstaket fijn De liefde doch Is een jalours venijn Ick ben alleen in droef heyt,, gaar T' net dat ick daachs heb gebreyt,, claar, Ontweef ick snachts met arbeyt,, swaar, Om u de liefste mijn. Troyen vermaart Heeft opgeweckt de Griecken Troyen onwaart Beweent der Griecken cracht Troyen hoovaart Is nu ghecort zijn wiecken Troyen beswaart Is van ons t' onderbracht Troyen onaart Kent nu Vlyssera sacht Ilion welck verheven,,was, End Hector cloeck van leven,,ras,
[pagina 57]
Sijn oneert end, gebleven,,ras, Onder der Griecken macht.
V. Doch suer verwerf, Och wilde t' hooft der Goden Dat Troyens erf Noch waar in sijn geheel Troyen versterf End' haar vernielde dooden Sijn mijn verderf End' ongeluckich deel Dat ick u derf Vlysses cloeck end' eel Och oft der reyn Godinnen,,kerck, Noyt waar ontwijdt van binnen,,sterck, Sulcx was wel losser sinnen,,werck, End' aangeroert te veel.
VI. Oft wilde Godt Den overspeelder woedich Ghy Paris sot Waart in de Zee versmoort Doen ghy quaem tot Menelao voorspoedich Met dijn wulpsch roth Aan Lacedemons boort Omt schoone lot Helenam rooven voort Och oft ghy doch schaap hoeder,,slecht,, Gebleven waart den broeder,,regt,, Van Oenone valsch voeder,,knecht
[pagina 58]
End' haar min had verhoort.
VII. Soo soud ick wis Van man berooft niet blijven Noch met droeffnis De lange nachten stil Alleen onfris In ydelheyt verdrijven Maar nu ick mis Doch teghen mijnen wil Troost Vlyssis Hit tot mijn coude kil. Nu moeten wy den langen’ dach Laertes ick die prangen’ mach Telemach' die verlangen, plach Dus leven in geschil.
VIII. De Griecken al Zijn weder thuys gecomen End' met geschal D, autaren maken vet Der Griecken tal Heeft nu de wraack genoomen End Troyens val Wordt ons nu overset Op Rhaesi stal Men met verwonder let Allen derf ghy u Vaderlant Vlysses listich nader,,hant Dat ghy oydt den verrader,,vandt Delon end' quaat belet,
VIII.
[pagina 59]
Ghy wordt alleen Van de Fortuyn beslooten End ongemeen Tergt u Neptunus snoot Om dat met een Ghy d' ooch hebt uytgestoten Cyclop niet cleen End' ghewont tot der doot Lijdt sonder reen Verwervet eere groot Vlysses cloeck gepresen,,oudt Hoe dorst ghy doch soo wesen,,stoudt Dat ghy noch sondet vreesen,,soudt Priam brengen in noot.
X. Wat goede windt Sal dy my weder senden Soo ghy my mindt Vlysses haast opschiedt Ick hebb' ons kindt Geschickt aan allen enden Naar Pylos blindt Pylos weet van u niedt Naar Sparten sindt Sparten my in druck liedt Maar misschien ghy in vreughden,,leeft Met een ander die jeugden,,heeft Penelope vol deugden,,sneeft, Van outheyt denckt ghy siedt.

[pagina 60]
XI. Terwijl Mars woedt Om Troyen u benijdet End' dat den vloet Van Neptun u verdringt Comt liefden gloet End' my met sorg' bestrijdet Ghy wort met bloet Met tranen ick bespringt Een plaach onsoet Ons alle beyd' omringt Maar ghy ontgaat de bylen,,wreedt, Hectors, end' my dickwijlen,,eedt Cupido met sijn pijlen,,heedt End' my verwonnen dwingt.
XII. Prince mijn Man Penelope dijn Vrouwe Eyst van u dan Snellijck te comen t' huys Sooveel ick can Ick my op u vertrouwe End wacht u van Troyen oft Thetys sluys Comt uyt den ban End' neemt wech dit gedruys Comt haast mijn man met breder,,eer My die ghy t' huys een teeder,,deer Liet, sult ghy in v weder,,keer Vinden oudt end' vol cruys. Arnoldus Cobbault.

Vorige Volgende

Den pyl der liefden

Penelope Liedeken, op de Wijse van Den tijt is hier’ Datmen sal vrolijck wesen.

I.

II.

III.

V.

VI.

VII.

VIII.

VIII.

X.

XI.

XII.

Over dit hoofdstuk/artikel

lied