De stille bloei

[p. 129]

Zonneglorie

Schoon is de gouden Zon, en schooner dan de nacht.
Nacht is een teedre droom, stil-zindrend naar het leven,
Zon is het leven zelf, dat overmoedig lacht,
een droom, in 't gouden licht der werklijkheid geheven,

geen schuchtre maagd die, nog onwetend, aarzlend lacht
op verre vreugden die omsluierd haar omzweven,
maar trotsche rijpe vrouw in gouden zomerpracht,
die, schoonheidsdronken, álle vreugden ons kan geven.

Ontsluit nu al de ramen van uw huis en van uw hart,
en laat, in hoek en kant, de gouden zonne binnen.
Geen donkre schaduw meer, die 't licht der zonne tart,

geen traan of klacht meer in den roes van ziel en zinnen!
Ter bedevaart naar 't Licht! Genoeg gesuft, gemard,
slechts wie het Licht eert, kan de duisternis verwinnen.