De stille bloei

[p. 101]

Wat zijn de groene verten wijd...

Wat zijn de groene verten wijd

rond mijn verklaarde zinnen;

mijn ziel groeit naar de oneindigheid

vol zuiver-schoon beminnen...

Geen welkend wee bezwaart mijn hart,

geen zorg drukt mijn gedachten;

mijn hart, dat storm en vlagen tart,

klopt vol verborgen krachten.

De wind brengt als een koen heraut

den groet van verre streken;

mijn droom wil trotsch en duizendvoud

door 't zwijgend harte breken...