De stille bloei

[p. 96]

't Zijn de eerste zuivre stemmen...

't Zijn de eerste zuivre stemmen,

't is de eerste klare dag...

Ik voel mijn hart ontklemmen,

ik lach...

Wat was de winter treurig

en zwaar van bang gewoel.

Nu is mijn hart zoo fleurig,

ik voel...

De vrije wolken reizen

in droom, en zonbevlagd,

naar verre paradijzen...

Ik wacht...

Mijn vlammend hart bloeit open,

mijn sloopend wee gaat dicht,

'k mag juichen, droomen, hopen,

en 'k dicht...