Edesche verlustingen of geestelijcke gezangen en lof-zangen

op verscheyden voorvallen en gelegentheden t’ zaamen gesteldt, en ten dienst der zang-lievende in ’t licht gebracht

Eensaamheids troost.

Stem: Schoonste Nimphje van het woudt.

I.

Ach hoe zit ick hier alleen!

Afgesnêen

En van vroomen en van vrinden!
‘k Zit by naa als in een kluys,

In mijn huys,

Zonder eenig mensch te vinden!

II.

Treurt niet datje zijt alleen,

O neen, ô neen!

Misje vroomen, misje vrinden,

[p. 44]

 

Misje in het schepsel wat,

 

Ey leert dat

 

In den Schepper weer te vinden.

 

III.

 

God die scheyd u van den mensch,

 

Tegens wensch,

 

Maar het is op dat na desen

 

Als g’ het schepsel niet en ziet,

 

Nog geniet,

 

Trachten zoud by God te wesen.

 

IV.

 

Nimmer is de mensche meer

 

By den Heer,

 

Als wanneer hy word gevonden

 

In een stille eensaamheid,

 

Daar in leit

 

Zeer veel zoetheid opgewonden.

 

V.

 

Als ick dit eens overleg,

 

Weg! weg! weg

 

Met het schepsel kleyn van waarde!

 

Als ick na by God mag zijn,

 

Dat is mijn

 

Hier een Hemel op der aarde.

 

VI.

 

Neen ick ben niet meer zoo bot,

 

Dwaas en zot,

 

‘k Treur niet, ick ben aârs beraden,

 

Schoon ick ‘t aarts geselschap mis,

 

Neen gewis

 

Die God weer krijght lijd geen schade.

 

VII.

 

’k Weet dat God mijn eenig all,

 

Hem weer zal,

 

Stellen in der menschen stede,

 

Door hem zelve ‘t weer vergo’en,

[p. 45]

 

Aan my doen

 

Dat de menschen eertijds deden.

 

VIII.

 

’k Zal mijn herte dat wel eer

 

Al te zeer

 

Na ‘t geselschap plaght te haacken,

 

Geven een ver bet’re stee,

 

‘k Zal daar mee

 

By God trachten te geraacken.

 

IX.

 

Beter is het immermeer,

 

Met den Heer,

 

Dan met menschen te verkeeren;

 

Wie God heeft tot zijn gezel,

 

Kan dan wel

 

‘t Aarts geselschap hier ontberen.

 

X.

 

Waar ick zit, of waar ick gaa,

 

Waar ick staa,

 

‘k Stel den Heere my te vooren;

 

Als my oock geen oog en ziet,

 

Niemand niet,

 

‘k Denck gy kond my zien en hooren.

 

XI.

 

Nimmer ben ick zoo alleen,

 

Of ‘k vind een

 

Die mijn ziele kan vermaacken;

 

Als mijn God en ick alleen,

 

Anders geen

 

Hand’len mogen onse zaacken.

 

XII.

 

Zalig is die mensch voorwaar

 

Voor en naar,

 

Die in zijn eensame stonden

 

Als hy vroomen, vrinden goet

 

Missen moet,

 

Dan na by God word gevonden.