Veelderhande schriftuerlicke nieuwe liedekens, vermaninghen, leeringhen, ghebeden ende lofsanghen
(1598)–Leenaert Clock–
AuteursrechtvrijHet Cxcj. Liedeken.Op de wijse van den 51. Psalm: Ontfermt u over my arme sondaer, etc.Aen Iets Alva.
Nae dat Christus Iesus was opverwectGa naar margenoot+
Van der doot, en sijn Iongers had ghesondenGa naar margenoot+
Om sijn Euangeluym te verconden,
Den gheloovighen te doopen perfeckt,Ga naar margenoot+
| |
[pagina 432]
| |
En sy de Landen nu hadden doorgaen,
En ghepredickt het reyne woort des Heeren,
Daer van Lucas Actorum doet vermaen,
Ginghen sy naer Ierusalem haer keeren.
Ga naar margenoot+Des Heeren Engel tot Philippo sprack:
Staet op, en gaet ghy nu tegen het Zuyden
Op de straet, die van Ierusalem huyden
Afgaet nae Gaza, die worst is en swacl,
En hy stondt op, ende hy ginck daer heen:
En siet, een Man uyt Moorenlant geboren,
Een Camerlinck // een gheweldighe reen
Der Coninginnen Candaers vercoren.
Ga naar margenoot+Wt Moorenlant, welcke was over haer
Schatcamer, die selve was ghecomen
Te Ierusalem, jae tot sijner vromen,
Ga naar margenoot+Op dat hy soude aenbeden aldaer,
En toogh weer heen, daer hy te huyse was,
Sittende op sijnen waghen verheven
Daer hy den Propheet Esaiam las,
En de Gheest sprack tot Philippo bezeven:
Ga naar margenoot+Gaet henen toe, maeckt in den wagen by,
Doe liep Philippus toegeneycht ghepresen,
En hoorde hem in Esaias lesen,
En sprac: wat ghy leest, v’staet ooc dat ghy?
Ende hy sprack: Hoe can ick, als my niet
Yemandt uytleydet? hy ginck doe begeeren
Philippum, dat hy op tradt, en met reet,
Op dat hy soud’ by hem sitten ende leeren.
Ga naar margenoot‡De Schriftuere die hy las, dese was:
Ga naar margenoot*Hy is geleydt gelijck een Schaep te dooden,
Ende ghelijck een Lam in scheerens nooden,
Stemmeloos voor sijnen bescheerder ras,
Sijnen mondt en heeft hy niet opghedaen,
In ootmoet is sijn oordeel wech int herden,
Wie sal sijn gheboorte vertellen saen?
Want sijn leven is verruckt van der eerden.
Ga naar margenoot+Doe antwoordde de besnedene snel
Philippo, en sprack met herten begeerich,
| |
[pagina 433]
| |
Van wien seyt de Propheet dit soo teerich,
Van hem selven, oft yemandt anders wel?
Philippus dede open sijnen mondt,Ga naar margenoot+
En hy heeft van dees Schrift aen begonnen
En predickte hem d’Euangely rondt
Van Iesu, daer met heeft hy hem v’wonnen.
En hoe sy over wegh reysden soo vry,Ga naar margenoot+
Quamen sy aen een water daer ghereden,
Hoort ghy beminde, wat sprack de besneden,
Siet, daer is waters wat belettet myGa naar margenoot+
Dat ick my niet laten doopen en sou?
Philippus sprack: gelooft ghy het ghebieden
Wt heelder herten, om te zijn ghetrou,
Soo mach het op dees reyse wel gheschieden.
Hy sprack: ick gheloove dat soo ghewis,Ga naar margenoot+
Dat Iesus Christus is Gods Soon v’heven
Ende hy deed’ den waghen stil staen even,
En sy clommen beyde af int water fris:
Hy doopte hem, maer hoe nam hem deen Geest
Des Heeren, en de Moor sach hem niet meere
Hy reysde vrolijck sijn straet onbevreest,
Ghy mijn beminde, neemt dit voor een leere,
Zijt nu getroost, Ga naar margenoot† verblijt u in den Heer
Ghy die in Gods ghemeynte zijt ghetreden,
Wilt uwe tijdt die hy hebt, wel besteden,
Leeft ghy Ga naar margenoot‡ in vreden, dat is mijn begeer,
Ga naar margenoot†Ghy zijt ghecomen tot den bergh Syon,
Naemaels sult ghy worden seer hoogh v’heven
En draghen des eeuwighen levens kroon,
Die u Godt door Iesum Christum sal gevenGa naar margenoot+
|
|