Het groote liede-boeck

6. Een ander, de Christenen te vermanen dat sy over het cruys niet en moeten dispereren, dewyle het ons opcomt na den inhout van 'tverbont met ons ghemaeckt.

Op de wyse: Van den 79. Psalm. De Heyd'nen zijn, etc.

O Christendom, dat over 'tcruys dus claecht
Tis tegen reen dat ghy dus seer versaecht
Als t'aen u comt als u Heer eerst quam leeren
Daer ghy van romt, en meent hem wel te eeren
Hy sprack eerst keert tot Godt, die yder schoon verrot
Sal op wecken ten leven, die steets leeft nae de Wet
Van my u voor gheset, door my, van Godt ghegheven.

Maer om daer toe, na Godes wil te comen

Een glasen zee, met vyer gemengt haer stromen
Siet die voor u, daer moet ghy nu deur baden
Als ick voor gae zijnde met 'tcruys beladen,
Ghy moet uyt vryen wil, u versaken zijn stil
V cruys opnemen dragen, en volgen alsoo my
Door druck en tyranny, en dat oock alle dagen.

Dus comt tot my dienerss[e]n en dienaren

Al die met my aldus willen vergaren,
Op dit verbont lietmen hem eertijts doopen

[fol. Ggg3v]

 

Veel stondent uyt werden gedoot met hoopen

 

Sy seydent al adieu, daerom dacht thaer nieu,

 

Alst aen quam, op het lyden, al vielt het vleesch som bangh,

 

Het duyrde doch niet langh, 'tis soet met Godt te stryden.

 

Christen waerom laet ghy't u nu vreemdt dincken,

 

Met uwen Heer synen Beker te drincken

 

Of hebt ghy noyt verstaen uws Heeren leere

 

Dat ghy int cruys u verwondert dus seere?

 

'tCruys is immers gheheel, hier na 'tverbont, ons deel,

 

Wat doet u dan dus tieren, door 'tcruys nae sijn verbont

 

Gaet men ten Hemel in, onder Christus banieren.