Het groote liede-boeck
(1625)–Leenaert Clock–
AuteursrechtvrijOp de wyse: Van den 18 Psalm, Ick sal u loven en dienen eendrachtich. | |
[Folio Zz1r]
| |
'TIs tijdt dat wy nu neerstelijck op waken,Ga naar margenoot+
Op 'sHeeren comste ons bereyt te meken,
Sijn eerste comste hier waerdich t'ontfaen,
Want sy is uyt reynder liefden ghedaen,
Dat Godes Soon een mensche is ghebooren,Ga naar margenoot+
Om ons te soecken die waren verlooren,Ga naar margenoot+
Tot onsen dienste deur ootmoedicheyt,Ga naar margenoot+
Heeft hy den wegh der salicheyt bereyt.
Alsulcke daet moeten wy sonderlinghen,Ga naar margenoot+
Ghestadelijck in ons ghedachten bringhen,
Op dat men daer deur d'ydel eer veracht,
Van deser werelt en al haren pracht,
En dat wy mogen hem danckbaerlijck prysen
Zonde vermyden en berou bewysen,
En dienen hem stadich met lof en danck,
Van gantscher herten al ons leven lanck.
Noch meer staen ons te bedencken die daden
Hoe sijn tweede comst gheschiet met genaden,
In onses herten d'inwendich ghemoet,
Dese toecomst is lieffelijck en soet,
Om dat hy wil in onse herten woonen,Ga naar margenoot+
Ons te verquicken, met ghenaden croonen,
Daerom moet men hem willich open doen,Ga naar margenoot+
En hem ontfanghen met ghemoede coen.
NEmen Gods weldaden in ons gedachten,
En daer deur al het tijdtlijcke verachten,Ga naar margenoot+
En nemen soo Christum in ons verstant,
Waer toe dat hem sijn Vader heeft ghesant,
Onsen wil moeten wy sonder verbeyden,
Neerstich tot eender woonstede bereyden,Ga naar margenoot+
Des heyl'ghen Gheestes, dat hy ons nu leer,
Leyd, drijf, en voere nae Godes begeer.
KENlijck comt hy ten derden snel genegen,
Met eender comst die den mensche staet tegen,
'Tis als hy ons sal comen metter doodt
Verschricklijck, bitter en met pynen groot,Ga naar margenoot+
| |
[Folio Zz1v]
| |
Waeckt ende bidt, seyt Christus reyn en puyre
Want ghy en weet doch niet in welcke uyre,
Dat de Heere onversiens comen sal,
Wy worden verrast hier int aerdtsche dal.
Ga naar margenoot+BLOot en naeckt moeten wy scheyden der maten,
Het goet en al wat sichtbaer is verlaten,
Ga naar margenoot+Wel hem die dan heeft in die vaste stadt,
Ga naar margenoot+Voorheen geschickt, en vindt daer eenen schat,
Daer hy dan mach op leven ende teeren,
En hem van den grooten honger verweeren,
Ga naar margenoot+Die hier namels sal in der hellen zijn,
Daer al wellust verkeert in groote pijn.
Ga naar margenoot+Crachtich comt hy ten vierden int aenschouwen,
Ga naar margenoot+In den wolcken om het oordeel te houwen,
Ga naar margenoot+Over de menschen die hebben gheleeft,
Als dan hy elcken loon nae wercken gheeft
Die 'tquaet deden worden dan wech gedreven,
Maer die 'tgoet deden sullen eeuwich leven
Dus laet ons doch neerstelijck metter spoet,
Sonder vertreck vrywillich doen het goet.
Ga naar margenoot+Keert u tot ons met ghenaden, o Heere,
Dat wy ons moghen na u heylsaem leere,
Te recht bereyden, nu wy hebben tijdt,
En ghy tot onser vromen comen zijt,
Op dat als ghy sult comen met verstranghen,
Wy uwe comste met vreuchden ontfanghen,
Ga naar margenoot+En wy gheschickt worden bevonden schoon
Voor u te verschynen in 'sHemels Throon.
|
|