Het groote liede-boeck
(1625)–Leenaert Clock–
Auteursrechtvrij
[Folio Aa6v]
| |
Op de wyse: Het was sich een Margrieteken.
Ga naar margenoot+MAeckt my bequaem, O lieve Heer,
Tot lof van uwer eeren, My nu te schicken
even seer, Vwen wil recht te leeren.
En soo van myner jonckheyt aen,
Ga naar margenoot+My mach geven tot deuchde, En schicken so
na u vermaen, Mijn leven in mijn jeuchde.
In dienstbaerheyt maeckt my bereyt,
Ga naar margenoot+Aen mijn Ouders met vresen, Haer te helpen
in lief en leyt, Met ghehoorsamen wesen.
Kindtlijcke liefde my doch gheeft,
Ga naar margenoot+Dat ick die sonderlingen, Mach bewysen aen
haer beleeft Die my voort deden bringhen.
En dat mijn woorden moghen zijn,
Ga naar margenoot+Vrientlijck antwoordt te geven, Met waerheyt
en eerbiedingh fijn, En gehoorsamen leven.
Naer mijn voornemen wat ick mach,
Ga naar margenoot+Haer oock te hulpe comen, Met nootdrufte
nacht ende dach, My schicken by den vromen.
Ga naar margenoot+Soo oock ghehoorsaem zijn altijdt,
In wat u doet behaghen, Naer u leere ghebenedijdt,
Als sy my die voordraghen.
Iae lieve Heer dit in my werckt,
Want ick ben cleyn van crachten,
Ga naar margenoot+Door uwen Gheest my doch versterckt,
Dat ick't wel mach betrachten.
Ga naar margenoot+BRANdende maeckt mijn hert hier toe,
Begaeft my uyt ghenaden, Dat ick die dagh
mijns levens soe, My gantsch wijslijc mach draghen.
Toont my u goetheyt, lieve Vaer
En wilt my doch versorghen,
Ga naar margenoot+Wat uyt my worden sal hier naer,
Dat is my noch verborghen.
Slaet myner gae, gantsch an ghehiel
Ga naar margenoot+Beveel ic in u handen, Mynen geest, 'tlichaem
en mijn ziel, Laet my niet gaen te schanden.
|
|