Het groote liede-boeck
(1625)–Leenaert Clock–
AuteursrechtvrijOp de wyse: Ick ginck eenmael spacieren.
GHy ded' een Liedt verwachten,
Vriend'lijck van myner hant, Dat bleef
in mijn ghedachten, Ghestadich vast geplant
Hoort wat ick met dit Liedt Te dichten sal
voortbringhen, 'Tzijn wonderlijcke dinghen,
Deur den Soon Gods gheschiet.
Ga naar margenoot+Recht quam hy t'onser baten,
Ga naar margenoot+En heeft sijns Vaders Rijck, Om onsent
wil verlaten, Werdt arm en jammerlijck,
| |
[Folio N7r]
| |
Wy moeten oock subijt, Om synent wil begheven
Dees werelt hoogh verheven,
Haer rijckdom en jolijt.
Iae hy daelde dienstbaerlijck,Ga naar margenoot+
Was Heer, en werdt een knecht, Nam aenGa naar margenoot+
den arbeydt swaerlijck, Dat hy ons brochtGa naar margenoot+
te recht, Och wy moeten oock fijn
Hem dienen al ons daghen, Nae sijn goedt
wel behaghen, Soo wy sijn Iongers zijn.
En hy quam ons te goede,
Met synen rijckdom groot, Nam aen hem dieGa naar margenoot+
armoede, Verscheen ons naeckt en bloot:
Och wy moeten bequaem, Alhier op deser
erden, Om synent wil arm werden,
Alst hem is aenghenaem.
Tot kranckheyt is hy comen,Ga naar margenoot+
Die machtich was en sterck, D'onse op hemGa naar margenoot+
ghenomen, 'Twas een barmhertich werck:Ga naar margenoot+
Wy moeten even stijf, Die swacke leden
draghen, Naer 'tGoddelijck behaghen,
In alle ons bedrijf.
Ruste in grooter eeren,
Maer hy nam op hem smaet, Onse eer teGa naar margenoot+
vermeeren, Al nae sijns Vaders raet,Ga naar margenoot+
Wy moeten 'sweerelts eer, Om synent wille
myden, Ons niet daer in verblyden,
Hem volghen even seer.
En doe nu Christus daelde,Ga naar margenoot+
Wijs zijnde, werdt veracht, Doe hy ons
schult betaelde, Bespot van dat gheslacht:
Acht men ons oock voor sot, Laet u dat niet
verdrieten, Als ghy dit moet ghenieten,
Verschoven en bespot.
Iae hy liet hem mismaeckenGa naar margenoot+
Doe hy schoon heerlijck stondt, Verciert inGa naar margenoot+
alle saken, De schoonste die men vondt:
| |
[Folio N7v]
| |
Al wordt ghy oock mismaeckt, Daerom en
wilt niet trueren, Verblijt tot elcker uren,
V heerlijckheyt die naeckt.
Ga naar margenoot+En van sijn groote vreuchde,
Quam hy int jammerdal, Ons blyschap en
Ga naar margenoot+gheneuchde, Te gheven over al:
Och onse blyschap moet, Oock hier in druck
verkeeren Als Christus ons gaet leeren,
Hy onsen druck versoet.
Ga naar margenoot+Rust had hy, maer tot wercken
Begaf hy hem met lust, Op dat wy (om
verstercken) Creghen d'eeuwighe rust:
Tot synen dienst bereyt, Moeten wy altijdt
wesen, Int leven nieu verresen,
Dit wordt ons opgheleyt.
Seer beminde, met desen,
Beveel ick u den Heer, Door dit singhen oft
lesen, Verquickt u altijt meer, Hebt doch op
Christum acht, En stelt hem voor u oeghen,
'Tleven daer nae te voeghen,
Altijdt dach ende nacht.
|
|