Het groote liede-boeck
(1625)–Leenaert Clock–
Auteursrechtvrij
[Folio N5v]
| |
Op de wyse van den eersten Psalm: Die niet en gaet, in der, etc.Verhinderinghe des groeyens // van den nieuwen Mensche vry,
En teyckenen des bloeyens // sult ghy vinden oock hier by.
GAntsch noodelijck ons te bedencken staet
Wat ons belet, dat wy niet nae de maet
Van Christo Iesu en worden volcomen
Die hindernis waer noodich wech ghenomen
Gods Woordt maeckt ons de selve wel bekent'
'Tverstant hier van, elck in sijn herte prent.
Ga naar margenoot+ERDsche verdeeltheyt binnen int ghemoet
Verloopt als 'twater in de aerde doet,
Veel beter is een gherust en stil leven:
Ga naar margenoot+Maer wil men Godt en de weerelt aencleven
Soo en mach de nieu mensch opcomen niet,
Blijft onperfeckt, om dat hy Godt verliet.
Ga naar margenoot+RVst de Mensch hier nu in cleynmoedicheyt,
Ga naar margenoot+Vertsaeght zijnde, in Gods werck onbereyt
Thindert hem seer, dees coelt' laet hem niet bloeyen,
Daerom de nieu Mensch oock niet en can groeyen,
Weest niet cleynmoedich, Ga naar margenootasterct u in den Heer,
Ga naar margenoot+Door hem vermoghen wy't al t'syner eer.
Ga naar margenoot+Ist dat wy dan oock wanckelmoedich zijn
Heden aldus, morghen den teghenschijn,
Ga naar margenoot+Slaet de handt aen den ploech, doet weer omkijcken,
Treedt in Gods werck, doet weder daer van wijcken,
Wort int goet doen moede en scheyde daer van
De queelt en wort oock geen volcomen man.
Toont men hem hier met woorden menichfout,
| |
[Folio N6r]
| |
Onghesouten, het den wasdom op hout,Ga naar margenoot+
Wie groeyen wil, moet Ga naar margenootb sijn tongh' wel bewaren,
Wil hy aen den nieuwen mensche vergaren
Wie 'tniet en doet, sal verleyden sijn hert,Ga naar margenoot+
Vercrijghen dat hem naemaels deerlijc smert.
VAN't onderscheyt te missen dat is quaet
Dat men hem niet en hout nae Christi raet,
Maer gaet in sijn eyghen werck glorieren,Ga naar margenoot+
'Tzy goet oft quaat, men volght d'oude manieren,
Sonder aensien oft Aerdtsch oft Hemels zy,Ga naar margenoot+
Godtlijck oft menschlijck, 'tgheschiet even vry.Ga naar margenoot+
DER ydelheyt hantieren oock betracht,
Om dat men het vergrijpen weynich acht
Sonder berou, soo wast men niet met allen,Ga naar margenoot+
Die 'tcleyn veracht, die sal allengskens vallen,
Waer dese teyckens openbaren ront,
Daer en is de nieu Mensche niet ghesont.
Lust u nu te verstaen die teyckens vroet,
Wanneer de nieu mensch wast int leven goet
D'eerst is, als hy neerstich is in die dinghen,
Die Godt aengaen, begeerich int volbringen
Die nae gherechticheyt hongherich gaet,Ga naar margenoot+
Die sal oock daer mede worden versaet.
Ist dat een mensch int voortgaen wort perfeckt,
Die is niet ledich, hem sijn hert ontsteckt,
Als hy hier siet synen Naesten int lyden,Ga naar margenoot+
Droef met den droevigen, bly met den blydenGa naar margenoot+
Dit teycken oock een toenemende draeght,
Hy schickt dat hy synen Naesten behaeght.
Noch oock hier by bewijst hy deur den dach
De liefde aen den Naesten als hy mach,
Also wast hy aen Christo sijn hooft goedich,Ga naar margenoot+
Liefd' is in hem, en hy bemintse spoedich,Ga naar margenoot+
| |
[Folio N6v]
| |
En wat de Mensch bemint, dat wort hy voort,
Hemel oft Aerd', 'tblijckt uyt des Heeren woordt.
De lijtsaemheyt haer oock schoon openbaert
Int wassen van den nieuwen mensch verclaert
Verduldelijck in anghst, in noot midts desen
Ga naar margenoot+De liefd' verdraeght all' dinghen met Gods vresen,
Waer liefd' is, daer is ghenen arbeyt siet
Maer soeten smaeck int geen dat Godt gebiet.
En wie nu Godt looft en danckt in sijn leyt,
Ga naar margenoot+En can spreken, soo als Iob heeft gheseyt:
Doe hem sijn droefheyt daeghlijcks ginck vermeeren:
Ghebenedijt moet zijn den Naem des Heeren
Vrienden dit zijn tekenen dat men wast,
Laet ons toesien oft wyse hebben vast.
Nu wy dan soo te recht hebben verstaen
'Tbeletsel en die teyckens van't voortgaen
So laet ons doch toesien, ons neerstich wachten
Vry onbelet nu voor te gaen met machten,
Hier toe geeft Godt ons u ghenae bequaem,
Ga naar margenoot+Dat bidden wy t'samen in Christi naem.
|
|