Het groote liede-boeck
(1625)–Leenaert Clock–
AuteursrechtvrijOp de wyse: Mijn lieve kindt wilt, etc.
Ga naar margenoot+ALs kinder na 'tbehaghen,
Ga naar margenoot+Wt Godt gheboren goet,
| |
[Folio D8r]
| |
Laet ons sijn Iock nu draghen,
En in sijn vrese soet
Wandelen, t'zijn ghenoeghelijcke dinghen.
En licht om te volbringhen,
En goet om te verstaen, Godt moetmen sonderlinghen,Ga naar margenoot+
Voor ooghen hebben saen,
Die ons can dooden door sijn crachtich wesen.Ga naar margenoot+
Laet ons doch nu tot desen,
Aensien der Hellen pijn, Daer wy moestenGa naar margenoot+
verknesen, Eeuwich in nooden zijn,
Die wy verdient hebben met onsen zonden.
'Twaer goet dat wy deurgronden
Die clacht die ons na comt, Over ons quaet
bevonden, En 'toordeel dat verdomt,Ga naar margenoot+
En dat wy sien den doot voor onsen ooghen.Ga naar margenoot+
Het strijden onvermoghenGa naar margenoot+
Dat ons te handen stoot, Die strijcken uytghetoghen,Ga naar margenoot+
Ons ghestelt cleyn en groot,
Soo veel alsser wellusten in ons wercken.
Inwendich wy bemerckenGa naar margenoot+
Dat wy zijn onvolmaeckt, Dit doet Godts
vrees verstercken, Wie dese dinghen smaeckt,
Sal hem gewis tot der vreesen Gods keeren.
En die sal hem dan leeren,
En brenghen groot profijt, Want die vreese
des Heeren Maeckt ons der zonden quijt,
Wie Godt vreest, die sal goet doen met verlangen.
Rechte vrees Gods ontfanghenGa naar margenoot+
Baert groote danckbaerheyt, Voortgaende inGa naar margenoot+
haer ganghen, Perfectelijck bereyt,Ga naar margenoot+
Tot den eeuwighen leven na Gods wille.
En die sonder gheschille
Godt vreesen nu ter tijdt,
Sullen seker en stille,
Int oordeel zijn bevrijdt,
Vrijmoedich voor Gods rechter-stoel verclaren.Ga naar margenoot+
| |
[Folio D8v]
| |
In die Hemelsche scharen,
Sy ons oock heerlijck maeckt, Dat wy aldaer
vergaren, Ia comen recht gheraeckt,
Ga naar margenoot+Sy is reyn, en doet ons eeuwelijck blyven.
Ga naar margenoot+Naer Tobias beschryven,
Veel goets comt ons met haer Soo wy door
'sGeests verstyven, Neerstelijck nemen waer,
Om recht te doen al ons leven op erden.
En die also volherden,
Ga naar margenoot+Sullen ghesegent zijn, Die vreuchde sal haer
werden, En die eeuwighe pijn,
En sullen sy in eeuwicheyt niet smaken.
Ga naar margenoot+Recht laet ons nu opwaken,
Nu wy tijt hebben wel, In Gods vrees ons
vermaken, En houden sijn bevel,
Op dat wy dese vreuchd' moghen ghenieten.
Ga naar margenoot+Stort en wilt doch uytgieten,
Op ons, Heer uwen Geest, Dat wy sonder
verdrieten V vreese aldermeest,
Kindtlijck in ons herte moghen bewaren.
|
|