Gedenkzuil voor W. Bilderdijk

[p. 10]

Aan mijnen dierbaren vader.

Ach! 't blij gevoel doortintelt wel mijne ader,

Op 't hooge feest van uw' geboortedag;

Maar 'k mis dien gloed, dien geest, geliefde Vader!

Die van de wieg reeds in uw aanzijn lag;

Die sprank der godentaal, dat heerlijk kunstvermogen,

Waardoor van de Aarde, in de Englenrij,

Ge ons wegvoert en houdt opgetogen. -

Mogt met het dierbaar bloed, dat door mijne aadren vliet,

Een vonk uws dichtervuurs mijn koude borst ontgloeijen,

Hoe zalig waar' dees dag! - en uwer waard zou 't lied,

Met stroomen rein genots, mijn zangen overvloeijen!

Maar magteloos aan Pindus voet gezeten,

Staar ik verbaasd op d'Aadlaar in de lucht;

Wensch met mijn oog de grens te kunnen meten

Van d'eindpaal zijner hooge vlugt:

Maar, ach! zijn trotsche vaart houdt mij wel opgetogen,

Verrukking, diep gevoel, grijpt wel mijn zinnen aan;

Maar ik besef te meer mijn niet, mijn onvermogen,

En durf geen' enklen toon zelfs op uw' feestdag slaan.

L.S.B.

7 September 1830.