Toortsen
(1909)–René de Clercq– Auteursrecht onbekendRené de Clercq, Toortsen. S.L. van Looy, Amsterdam 1909
DBNL-TEI 1
Wijze van coderen: standaard
-
gebruikt exemplaar
eigen exemplaar DBNL
algemene opmerkingen
Dit bestand biedt, behoudens een aantal hierna te noemen ingrepen, een diplomatische weergave van Toortsen van René de Clercq uit 1909. De illustraties zijn van de hand van J.B. Heukelom.
redactionele ingrepen
Bij de omzetting van de gebruikte bron naar deze publicatie in de dbnl is een aantal delen van de tekst niet overgenomen. Hieronder volgen de tekstgedeelten die wel in het origineel voorkomen maar hier uit de lopende tekst zijn weggelaten. Ook de blanco pagina's (2, 4, 6, 8, 18, 20, 22, 84, 86) zijn niet opgenomen in de lopende tekst.
[pagina 1]
rené de clercq
TOORTSEN
[pagina 3]
René de Clercq
TOORTSEN
boekversiering van J.B. Heukelom
Amsterdam - S.L. van Looy
1909
[pagina 94]
INHOUD.
NACHTRONDE | 5 | |
TOORTSEN | 19 | |
I. | Wie een scheppenden geest | 23 |
II. | Wat is u, Pegasos | 24 |
III. | De weg van den eenzame | 25 |
IV. | Geen heil als het heil | 26 |
V. | Rood Pioeneke | 27 |
VI. | Mijn moeder | 28 |
VII. | Mijn vader | 29 |
VIII. | Den brave die zwoegend | 30 |
IX. | Verstrooid als door | 31 |
X. | Gegroet, smal boschje | 32 |
XI. | Grootschgrijs op avondgewolk | 33 |
XII. | Op het uiteind der stad | 34 |
XIII. | Hoe de lamp, die dansende | 35 |
XIV. | Daar stapte barvoets | 36 |
XV. | De zwoegers aan dokken | 37 |
XVI. | Verraad me, welruikende | 38 |
XVII. | Hoe menig rijdt er | 39 |
XVIII. | De luiaard alleen | 40 |
XIX. | Klein knaapje, met moeder | 41 |
XX. | Arm kind des volks | 42 |
XXI. | Van een schralen graskant | 43 |
XXII. | Gij dan, die in 't naakt | 44 |
XXIII. | Valt uw regen | 45 |
XXIV. | Op drabbigen bodem | 46 |
XXV. | Daar stierf een verstooteling | 47 |
XXVI. | Wat doen we voor u | 48 |
XXVII. | Als een sterke man | 49 |
XXVIII. | Een dravenden ruiter | 50 |
XXIX. | O de oude zede | 51 |
[pagina 95]
XXX. | Stil buiten der vrijheid | 52 |
XXXI. | O spraak van mijn dorp | 53 |
XXXII. | Gij, Göthe | 54 |
XXXIII. | Zie d' appel | 55 |
XXXIV. | U haat ik, kortstondige | 56 |
XXXV. | Elk ziet de wereld | 57 |
XXXVI. | Wat dient den gekwelde | 58 |
XXXVII. | Wat helpt u, Vrijheid | 59 |
XXXVIII. | Vergaan in ons | 60 |
XXXIX. | Wij zijn noch schimmen | 61 |
XL. | Dood aan den dood | 62 |
XLI. | Al rust de roode | 63 |
XLII. | 't Is schoon te staan | 64 |
XLIII. | Vermaledijd | 65 |
XLIV. | De bleeke nijd | 66 |
XLV. | Dat het schuchter koninkje | 67 |
XLVI. | Met edele kalmte | 68 |
XLVII. | De wereld is boos | 69 |
XLVIII. | De wandelaar staat | 70 |
XLIX. | Helpt niet om baat | 71 |
L. | De stem der gekruisten | 72 |
LI. | Kom bij, mensch | 73 |
LII. | Het hechtste der vriendschap | 74 |
LIII. | Het recht om te leven | 75 |
LIV. | Ik heb oogen gezien | 76 |
LV. | Is 't Noorden het hoofd | 77 |
LVI. | Vol hoop te hoop | 78 |
LVII. | Wat wappert ge nijdig | 79 |
LVIII. | De sterke geloove | 80 |
LIX. | Natuur, onuitputbare | 81 |
LX. | Op, schroomlijke reus | 82 |
ZONNEGANG | 83 |