De noodhoorn

Vaderlandsche liederen

[p. 23]

Ik kan u niet vergeten.

Ik kan u niet vergeten,
mijn simpel landekijn,
bij menschen die veel weten,
veel hebben en veel zijn.

Ik heb u nooit verloren
uit de oogen van mijn ziel,
mijn dorpken en mijn toren
en vaders zingend wiel.

Dat zingend wiel van vader,
het bracht, met staag geruisch,
den rijken avond nader
en 't bruine brood in huis.

Draait door mijn zang bij tijden
een harde ronken rond,
het maakt in lust en lijden
mijn armen trots gezond.