Gedichten

[p. t.o. 142]

[De huiskring]

[p. 143]

Ring-king.

Hoort gij dien ronk van ijzer,
Ring-king?
Nu luider, en dan lijzer,
Ring-king?
't Is in die smisse, ring-king-king,
Dat ik te vrijen ging.

Het aambeeld spuwde gensters,
Ring-king;
Een meisje wiesch de vensters,
Ring-king;
En ik vergat den ring-king-king,
Alom dat lieve ding.

Ik volgd' haar in de kamer,
Ring-king;
Daarnevens viel de hamer,
Ring-king;
Haar vader smeedde, ring-king-king,
Zijn dochterken 'nen ring.

[p. 144]

 

Hij smeedd' hem, dat hij vaste,

 

Ring-king;

 

Op mijnen vinger paste,

 

Ring-king;

 

En dat er, met 'nen ring-king-king,

 

Zijn dochterken aan hing.

 

 

 

Nu dicht ik voor mijn vrouwke,

 

Ring-king;

 

Een aardig douw-douw-douwke,

 

Ring-king;

 

En zie, 't is van den ring-king-king,

 

Dat ik haar wieglied zing.