Gedichten

[p. 32]

Nieuw Liedeken,
A^o 1620.

Ghy bosschen en boomen,
berghen en stroomen,
ghy rotsen, scherp ghekant,
ghy velden, schoon beplant,
ghy blaeu bespannen lucht,
met u ghevlucht,
vol harigh vee
en wilde zee,
wilt hooren mijn ghesucht.

Wien zoud' ick voordraghen
anders mijn klaghen
en al mijn lijden stranck,
als uwen weder clanck;
want als mijn bitlerheydt
my dolen leydt
op 't veldt alleen, met droef gheween,
't schijnt, dat ghy mede schreydt.

[p. 33]

 

Ghy maeckt u gheruchten

 

op alle mijn suchten

 

en op mijn swaer ghemoet,

 

't welck mijn lief niet en doet,

 

door wien mijn pijn gheschiedt,

 

die acht my niet;

 

al klaegh ick haer,

 

die maeghdt eerbaer

 

verheucht in mijn verdriet.

 

 

 

Deur al mijn ghebeden

 

end' alle mijn reden,

 

hoe wijs, hoe wel bedocht,

 

en can hy zijn versocht;

 

nochtans ick drynghe deur

 

met mijn ghetreur

 

bergh, dal en woudt,

 

rots, clip en houdt,

 

maer niet haer herte steur.

 

 

 

Dus velden bequame,

 

my aenghename

 

met uwen Echo-stem,

 

ick, die zoo droevich bem

 

om vriendinnes haet,

 

compt my ter baet;

 

roept naer mijn woordt,

 

dat 's u verhoordt,

 

en...en d.....