|
| |
| |
| |
Ode
Ter eeren van den wijsen, voorsichtighen ende raedtrijcksten Heer, Mr Christiaen Rijckebusch, gheoorlofdt in beyde de Rechten, trauwende met Jonckvrauwe Margariete Grendels, den XXVIen Januarius 1621, binnen Ypre.
's Winters tijdt, suer, kort van daghen;
langh van nachten, strangh van vlaghen,
houdt nu d'aerd in sijn bedwangh,
en beneemt der boomen 't bloeyen,
fruyt en bloemen, reuck en groeyen,
met des voghels bly ghesangh.
Maer al moet het veldt verliesen
deur sijn sneeuwen, deur sijn vriesen,
bladen, bloemen, reuck en vreughdt:
laet den kouden winter bijten,
rijmen, stormen, laet hem spijten,
't Rijckebusch is noch verheughdt.
| |
| |
Rijckebusch gaet hem vermeeren,
groeyen alderschoonst in eeren,
wat can hem den winter doen?
Liefde comt hem voetsel gheven,
lente, somer, jeughdt en leven,
om te blijven altijdts groen.
Liefd' heeft Rijckebusch begoten,
liefd' uut Rijckebusch ghesproten,
gaet den Busch, uut liefden groot,
met den Grendel nu doen paren,
die zal Rijckebusch bewaren
deur de liefde totter doodt.
Grendel, segh ick, die sal sluten
't Rijckebusch, en houden buten
t' allen sijden twist en haet;
liefde draghen, leeren dwinghen
haren wil, om te volbringhen
't gon' dat naer 't Busch wille gaet.
Altijdts minsaem haer betooghen,
nerghens laten 't Busch verdrooghen,
deur ghebreck van liefde soet:
vriendtschap, eendracht daer in planten,
dat den tweedracht t' allen kanten
't Rijckebusch buten blijven moet.
Altijdts 't Busch ghetrauwe blijven,
en de spruten van Olijven,
| |
| |
uut den Busch van deughden rijck,
met haer lijf en borsten spijsen,
doen den Busch soo hoogh op rijsen,
dat men gheen vindt sijns ghelijck.
Rijckebusch, soo sterck beloken,
wiens beluuck, heel onghebroken,
blijven sal tot 's levens end',
gaet besorghen ende passen,
niet in hem te laten wassen
dat een deughdigh leven schendt.
In sijn groeyen sal men mercken
wijsheydt, die tot ons verstercken,
Rijck is inden Busch gheplant;
die met onrecht zijt bestreden,
komt tot Rijckebusch ghetreden,
ghy vindt hier in 't rechts verstandt.
Ghy zult vinden altijdts groene
alles, wat ghy hebt van doene;
't is hem'g'oorlofdt en ghereedt,
't godlijk recht u wijs te maken,
of't recht van der menschen saken,
van bey weet hy 't recht bescheedt.
Desen Busch, soo hoogh gheresen,
moet dan vruchtbaer rijcke wesen.
Siet, ô Grendel, wat ghevough,
wat een Busch hebt ghy ghevonden,
't welck is in u slot ghebonden,
dat van als is rijck ghenouch.
| |
| |
Woont dan, drie-mael drie Goddinnen,
't Rijckebusch gherustigh binnen,
't welck hem soo Begrendelt heeft:
helpt ons sijnen dagh verblijden,
Grendel sal hem rondt bevrijden,
dat hy altijdts vreughdigh leeft.
Rijckebusch en Grendel mede,
wiens versamen baerdt hun vrede,
staen nu vredigh 't saem bereydt
om hun groysel op te leyden
hoogh, tot daermen sal bereyden
voor hun vred' in eeuwicheydt.
Dit is u gheweinst uut jonste,
en ghesonghen door de conste
van u plume-draghers licht:
't welck u beyde, bly ghesinde,
tot vereeren is ghedicht.
Ghepresenteerdt door de Redenrijcke gilde van Maria van Alsenberghe, gheseydt de Lichtgheladen. |
|
Auteursrechtvrij