|
| |
| |
| |
Ter eeren der Redenrijcke gilden der Rosieren, op haren feestelicken dagh, den XXVIen Hoymaendt 1620.
die met singhen zijt ghewoon
te versoeten en verklaren
u ghespel op liere-snaren.
Ghy, die met het zoet gheluut
't wilt ghediert kondt locken uut
Hemi bosschen ende boomen,
al zijn berghen ende stroomen.
Ghy, die met u zoete stem
't wreedt ghediert kondt maken tem;
en de teere, haest verbeten,
doet oock al haer vrees vergeten;
in dit schoone Roosen-hof,
wilt daer singhen ende spelen,
met ons Lichtghepluumde kelen,
eenen sangh vol lof en prijs,
aenden werden Hoofdtman wijs,
wijs in wercken, vrough en late,
deur sijn deughd, niet om sijn bate.
| |
| |
Deughdt maeckt dan zijne eere schoon,
deughdt werdt zijnen eyghen loon,
deughdt heeft dan zijn werck begonnen,
en volbrocht en eer gewonnen.
Werck met een gheleerdt verhael,
van ons suver Teudsche tael,
die nu recht kan zijn ghesproken,
onghewisseldt, onghebroken.
Tael, ghesproken, openbaer,
over wel vier dusendt jaer;
tael van ouden opghekommen,
tael, waervan wy moghen rommen;
rommen deur den wijsen Schrieck,
spijts Romeyn en spijts den Grieck,
spijts den Spaeingaert, spijts de Walen,
die nu spreken ander talen.
Zullen zy ons doen verstaen,
dat ons ouders Teuds niet spraken
eer hun tale was te maken?
Neen, ghy volck, wilt swijghen nu,
Schrieck, die zoudt bewijsen u:
't staet te lesen in zijn boucken,
zoo ghy lust hebt t' ondersoucken.
Dese tael, zoo reyn, zoo naeckt,
zoo volkommen, zoo volmaeckt,
gaet Princh' Baelde, t' zijnder eeren,
met een gilde nieu vermeeren.
Met een dichts zoet-vloedigh stroom,
uut een schoonen Roosen-boom:
boom, waer op hy snel gaet passen,
datter vele Roosen wassen.
| |
| |
waer toe hy gheen aerbeydt spaert,
om dat zijnen boom verheven
boven al een reuck zou gheven.
Ongheschendt en zonder pijn
moet dan elcke roose zijn,
wel gheluckigh, overluckigh,
nimmermeer in rauwe druckigh.
Van Roodoorne rondt bevrijdt,
en van Baelde t' aller tijdt
wel besorghdt, om schoon te bloeyen,
om in overvloedt te groeyen.
Dat zy zulck een schoonheydt heeft,
dat s' elck een behaghen geeft;
gaet dan voort, ghy Gildebroeders,
volgdt u wel bequame voeders.
Hebt al tot u gilde lust,
zijt in hun oock wel gherust;
want al hun ghedachten dwinghen
om u gild' in eer te bringhen.
Gilde, schoon nieu op ghesticht,
wy, deur geest gheladen licht,
singhen dit om u te prijsen,
end' om onse jonst te wijsen,
Jonst, meer dan ons kunst vermach
en 't gheselschap, werd ghepresen,
hier vergaerdt om bly te wesen.
Ghejont deur de Redenrijcke gilde van Maria van Alsenberghe, gheseydt Lichtgeladen. |
|
Auteursrechtvrij