|
| |
| |
| |
Refereyn,
Nieu-Jaer, Ao 1620.
Ghy, die de plumen draeght en haren lichten name,
daer menigh simpel mensch' wat op te segghen weet,
als oft tot reden-const niet ware ten betame,
end' een verachten naem, onnut end' onbequame,
dat wil hy maken claer voor elcken, wijt en breet;
maer zijn verstandt is cleen, te cranck end' onghereet
om zulck scherpsinnigh last te lijden en te draghen.
ô Snel ghevlamden Post! helpt, dat ick magh dit leet
van u lief werd' ghetal verkeeren en verjaghen,
opdat mijn reden-const haer compt tot goedt behaghen,
dat zy den rechten grondt van hunnen naem verstaen;
en dat ick, die 't bescheet van desen name vraghen,
hun onderwijsen mach, met redelick vermaen,
wat hier te segghen is den tittel Licht-ghelaên,
en dat van niemant can veracht zijn noch mispresen.
Dit is dan mijn begin, en datter werdt ghedaen,
't zal u voor een Nieu-Jaer, beminde Broeders, wesen.
Den overspeelder boos, den dronckaert vol oneere,
den dertel jonghelyng', tot 's weereldts spelen quaet,
den tuuscher en den dief, den vechter, t' elcken keere,
| |
| |
en zijn niet Licht-ghelaên, maer zwaer, vol zonden zeere;
alzulcken hooghen naem dit volck niet toe en staet.
o Slichten! ziet ghy niet, dat anders met ons gaet,
want wy Godts moeder zijn een broeder-lick ghemeene,
wy zijn doch geestelick, tot geest streckt onsen raet.
Al 's weereldts goedt is swaer, licht is den geest alleene,
dus hebben wy den naem, noch willen anders geene.
Heeft niet Godts heiligh' geest zijn volck verschenen licht?
met vleughels wit gepluumt end' in een duve cleene?
die dan met groote cracht zijn dienaers heeft ghesticht.
ô Broeders! ziet dan eens waer voren dat ghy swicht,
als u aen d'ooren comt alzulcken clap gheresen;
tot spot van Licht-ghelaên, verweert u met mijn dicht,
't zal u voor een Nieu-Jaer, beminde Broeders, wesen.
Den geest is licht en niet lichamelick te mercken,
maer 't is een gave Godts, die Godt inwendigh geeft,
die 's menschen zinnen swaer tot wijsheydt comt verstercken,
zoo dat hy licht can doen veel deughdelicke wercken.
Gheluckigh mensche, die zoo Licht-gheladen leeft,
met zoete lichte last, dat Godt ghegeven heeft
om lichtelick te gaen ten hemel, t' onser baten;
maer ghy, bot sware volck, vol zonden, zucht en beeft,
om dat u voeten niet dees aerd' en connen laten,
maer vast ghewortelt staen ontrent de helsche straten.
Schaemt u, seg ick, dat ghy zoo swaer van leven zijt:
u swaricheydt zal u beswaren boven maten
als 't wreede mes des doodts u vanden wortel snijdt,
ghy zult verworpen zijn, van Godt vermalendijdt.
Dus, Broeders, wilt van zulckx, met licht te zijn ghenesen
u ziel, en laet mijn dicht u manen telcker tijt:
't zal u voor een Nieu-Jaer, beminde Broeders, wesen.
| |
| |
Dus, edel Hoofdtman wijs, en Prince rijck van geeste,
vercoren Gouverneurs en Gilde-broeders al,
laet ons zijn Licht-ghelaên, het is al verre 't meeste,
dat ons bevrijden can voor d'helsche snoode beeste,
die uwen lichten geest zeer zwaer benijden zal;
dien geest is zonder maet, noch breedt, noch lang', noch smal;
dien geest is goddelick, van niet, dat leeft, bedwonghen.
ô Broeders, let op al: d'Apostelen ghetal,
wanneer des Heeren geest quam licht in haer ghespronghen,
zy spraken dan eleks woordt met aller weereldts tonghen;
zy waren Licht-ghelaên, en hebben doen te meer
der Licht-gheladen lof ghesproken en ghesonghen,
het welck de weereldt was een deughdelijcke leer.
Dus comt ons desen naem tot hooghen lof end' eer,
want zijn wy geestelick, licht zijn wy oock by desen;
dit is mijn reden reyn, en voor den tweeden keer,
't zal u voor een Nieu-Jaer, beminde Broeders, wesen.
|
|
Auteursrechtvrij