Gedichten

[p. 14]

Nieuw Liet vande Marty,
A^o 1619.

Eens sach ick seer groot onvrede:
't was op eenen Saterdach,
t' Ypre al inde stede;
't was een jammer datmen 't zach;
op de Maert was 't al te doene;
in de maent, die commen zal
veerthien uren vóór de noene,
effen juste al in 't ghetal,
es gheschiet dees oorlogh al.

Desen twist die es begonnen,
in de melckmaerckt, door de wijfs:
't was om 't setten vande tonnen,
daer gheschiede veel ghekijfs;
d'eene slouch oock teghen d'ander,
d'eene riep en d'ander smeet;
melck, bueter ende pander,
't lach daer al zeer onghereet,
op de Maert, zeer wijt en breet.

[p. 15]

 

Dees oorloogh es gheschoten

 

in de waermoesmaerckt terstondt,

 

en daer vloghen de karoten,

 

koolen, rapen naer de mondt,

 

boonen, wertels, arreweten;

 

veel radijs en menigh crop

 

werden naer den hoop ghesmeten,

 

vele vrauwen op den kop;

 

noch en hielt den strijt niet op.

 

 

 

't Vrauwen-volck dat liep al rasen

 

in de kaesmaert hunnen loop,

 

en daer smeten zy de kasen,

 

kupen, tubben over hoop;

 

potten, pannen vol conserve,

 

eijers, taerten, 't scheen al buyt,

 

spanen, schalen, ponden, kerven,

 

dit allame vlooch al uut

 

vele vrauwen op den huudt.

 

 

 

[Dese] twist die sachmen keeren:

 

[vele v]rauwen liepen t' saem;

 

[daer ghe]beurde veel verseeren

 

[by een potte]backers kraem.

 

Men sach daervan die maken

 

menigh scherf en menigh stick,

 

want zy smeten om gheraken

 

op de borst en op de reeck;

 

elcke vrauwe scheen een quick.

[p. 16]

 

't Vrauwen-volck dat es gheloopen

 

vóór het Gasthuus met der haest,

 

by de liên, die garen coopen,

 

en daer heeft men zeer gheraest:

 

packen, eynsels en besaetsen

 

laghen daer gheheel verstroyt;

 

't garen vloogh in alle plaetsen

 

heel verwerren en ontployt;

 

clcken wever stondt beroyt.

 

 

 

Met veel vloucken ende zwerren

 

liepense inde fruutmaerckt licht;

 

alle d'appels ende perren

 

vloghen daer als haghel dicht;

 

krieken, keisen, mispels, prumen

 

smeten zy zeer quaet gheviert,

 

eer de vrauwen wilden rumen

 

't aensicht moeste zijn versiert,

 

vande fruterie bestiert.

 

 

 

't Scheen daer zijne een kerremesse

 

en zy keerden weder quaet

 

rechte vóór de Vangenesse,

 

daerme met de peinsen staet;

 

vele backen en plateelen

 

smeten zy met groot gherul;

 

de schoemaeckers quamen deelen,

 

nieren, lever, koeyen kul

 

en zy smeerden 't buucxken vul.

[p. 17]

 

De vrauwen liepen al om quellen,

 

't was een roere inde stadt,

 

en zy vonden 't wijf met spellen,

 

die recht vóór de vaute zat.

 

't Wijf die moest haer kraem verlaten,

 

want zy en bleven daer niet stil;

 

maer zy staken vele gaten

 

in melcanders buuck en bil;

 

hier mê eynde dit gheschil.

Ghejont deur de Redenrijcke gilde van Maria van Alsenberghe, geseydt Lichtgeladen.