Het Ryper Liedtboecxken, inhoudende veel schriftuyrlijcke liedekens by verscheyden autheuren gemaeckt
(1636)–Jacob Claesz–
AuteursrechtvrijOp de vvijse: Doen Daphne d'over-schoone Maeght.EEn lustich Lust-hof vol wellust
Verlustigt van binnen ons hert en ghemoet,
| |
[pagina 343]
| |
Een rust-plaets in des Heeren rust
Wy in onse sinnen voor 't opperste goet
Met allen heylighen uyt vercorenGa naar margenoot+
Hebben voor s'werelts wat schijnende niet:
Want schijn bedriecht, soo dat wy na sporen
Een blyvende stadt, die niemant enGa naar margenoot+
siet,Ga naar margenoot+
Die wy ghelooven // te
Zijn, hier boven // ree
Inden Hemel die eeuwich bestaet,
De Werelt met al haer wellustenGa naar margenoot+
vergaet.
Een waerschijnende logen // vals
Is inde werelt den oppersten prijs,
Menich mensch wort bedrogen // alsGa naar margenoot+
Ons eerste ouders in't aerts Para-;Ga naar margenoot+
dijs,
Met des Werelts wat schynende wesen,
Dat haer van satan of syne dienaersGa naar margenoot+
Wat voor het opperste goet aenghepresen,
De simpele mensch die meent stracx alwaers,
Hy gaet verkiesen // 'tgoet,Ga naar margenoot+
Dat hy verliesen moet,Ga naar margenoot+
Ofte verlaten, eer 't hem verlaet,Ga naar margenoot+
De Werelt met al haer wellustenGa naar margenoot+
vergaet.
O mensch weest int verstant nietGa naar margenoot+
sleght
Gelijc als Esau rou korsel en kroes,Ga naar margenoot+
| |
[pagina 344]
| |
Ga naar margenoot+Die syn eerste gheboorte recht
Ga naar margenoot+Vercocht en verruyld' aen en schotel vol moes,
Ga naar margenoot+Maer weest een Man in 't verstant bevonden,
Ga naar margenoot+Gelijc als Moses die niet en verkoos
De tytelycke genoeghte der sonden
Met de Egyptische Princen god'loos
Maer die gheneghen // heel
Was, om 't teghen-deel
Te verkiesen, met Godts volck versmaet,
Ga naar margenoot+De Wereldt met al haer wellusten vergaet.
Schiet op't ghevolch der dingen al,
Ga naar margenoot+O mensch! voorsichtigh, maer hebt steedts in't oogh
Een stadt die eeuwigh blyven sal,
Die Godt heeft bereydt in d'Hemel om hoogh,
Ga naar margenoot+Want ghy en hebt hier geen blyvende stede,
Ga naar margenoot+Gy moet verhuysen, met lief of met leyt,
Ga naar margenoot+Dies kendt u een gast en vreemdelingh mede
Op aerden te zijn, en neemt u afscheyt
Ga naar margenoot+Van vrienden en maghen // die 't
Beste nae jaeghen // niet,
Maer 'tvleesch besorgen in overdaet,
Ga naar margenoot+De werelt met al haer wellusten vergaet.
Ga naar margenoot+Siet niet op yet in 's werelts ring
Met lust der ooghen, hoe schoon dat het schijnt,
| |
[pagina 345]
| |
Want hend' is 't end' van alle ding,Ga naar margenoot+
't Rijck der Natueren verwelckt enGa naar margenoot+
verdwijnt,
Maer 't Rijck der gratien is on-en-Ga naar margenoot+
digh,
En 't Rijck der glorien oock niet enGa naar margenoot+
werdt
Van ons genomen, dies laet ons inwendigh
Dit opperste goet verkiesen in't hert
En ons besorghen // van
Het verborghen // Man-;Ga naar margenoot+
na in Christo dat heyligh Zaet,Ga naar margenoot+
De Wereldt met al haer wellustenGa naar margenoot+
vergaet.
Wilt so soecken u leven lanckGa naar margenoot+
Godts Rijcke, en syn gerechtigheyt meest,
'tWelc niet en is spijse noch dranck,Ga naar margenoot+
Maer vrede en vreught in den heylighen Gheest:
Staet hier nae Scepter noch Croo-Ga naar margenoot+
ne beperelt,
Gaet uyt dit duyster Egypten ver-;Ga naar margenoot+
vloeckt,
En met Godts Kinders in d'anderGa naar margenoot+
wereldt
Een Hemels en beter Vader-Landt soeckt,
Leert u in-beelden // klaer
'tLust hoff vol weelden // daer,
Met Stephanus u oogen op slaet,Ga naar margenoot+
De Weereldt met al haer wellustenGa naar margenoot+
vergaet.
Hend' is 't end. |
|