Het Rijper Liedtboecxken inhoudende hondert schriftuerlijcke liedekens dewelcke noyt voor desen in druck en zijn gheweest
(1624)–Jacob Claesz–
Auteursrechtvrij
[pagina 274]
| |
Op de wijse: O Schepper fier.
O Schepper fier
Hoe heylich is u wesen,
Schoon en uytghelesen
In suyverheyt volmaeckt,
Soo moeten hier V lieve kinders wesen,
Gheestelick verresen
Van sonden vry ghemaeckt
Wantmen twee contrari dinghen,
Niet en can te samen bringhen
Gheen duysternis,
By t'ware licht en is.
Ghelijck het hooft
Soo moeten oock de leden,
Inwendich besneden
En sonder rimpel sijn,
Wie dit ghelooft,
Die wandelt hier beneden,
Als hem voor ghetreden
Heeft Iesum Christum fijn
Die haer hope op hem setten,
Suyv'ren haer van alle smetten
Een herte reyn,
Aenschouwet Godt alleyn.
Een die oprecht
| |
[pagina 275]
| |
Wt Godt hier is ghebooren,
Wat hem comt te vooren
Hy sondicht nimmermeer,
Den Sathan vecht,
En comt hem wel bekooren,
Maer ghelijck een tooren
Staet hy in teghen weer:
Want Godts zaet hout hem in allen,
Dat hy niet en can omvallen
Godts reyne aert,
Daer uyt hy is ghebaert.
Wie sonde doet
Is in s'duyvels ghesinne,
Want van aenbeginne
Hy oyt ghesondicht heeft,
Maer een ghemoet,
Vol van Godts reyne minne,
Heeft gheen sonde inne
Want Christus in hem leeft,
Een goet boom brengt goede vruchten,
Niemant make hier uytvluchten
Der sonden knecht,
En ken Godt niet te recht.
Want souden wy
Noch sondaers sijn bevonden,
Een dienaer des sonden
Waer Christus onsen Heer,
Wanneer ons hy,
Rechtveerdicht deur sijn wonden,
Heeft hy ons verbonden
| |
[pagina 276]
| |
Te blijven in sijn leer
Sonden sijn des duyvels treken,
Christus comt om die te breken
En al ghelijck,
Te roepen uyt sijn rijck.
Waer Christi gheest
Heeft septer en ghebieden,
En can niet gheschieden
Yets teghen sijnen wil,
Want voor het meest,
Moet altijdt t'minste vlieden,
Heerscht hy in u lieden
Daer blijft niet langh gheschil,
Lusten en begheerlickheden,
En al u sondighe leden
Werden vernielt,
Ghekruyst, en heel ontzielt.
Sonds wortel leyt
Soo diep int hert verborghen
Diemen moet verworghen
Doort reyn gheloof in Godt,
De giericheyt,
Met soo veel ydel sorghen,
Voor den dach van morghen
Al teghen Godts ghebodt,
Wilt u saeck den Heer opgheven,
Tracht alleen om wel te leven,
En voort de rest,
Sal Godt voeghen opt best.
Soo yemant seyt
| |
[pagina 277]
| |
Hoe sal ick daer toe raken,
Wilt u selfs versaken
Gheheel tot in den gront,
En weest bereyt,
Des lijdens kelck te smaken,
Godt sal in u maken
T'welck ghy niet doen en cont
Laet die goede Heer u schuymen,
Och hy can soo haest doen ruymen
Al wat u deert,
Soo ghy hem niet en keert.
Eylaes! den mensch
Woud' hy zijn cruyce draghen,
Dat hem alle daghen
Van Godt wert op gheleyt,
Hy soud' sijn wensch,
Wel vinden en bejaghen,
Maer hy vreest de slaghen
Daer deur hy wort bereyt,
Slaen u hier de wachters wonden,
Soeckt, tot dat ghijt hebt ghevonden,
Sonder verdriet
Vindt ghy u Bruyd'gom niet.
|
|