Het Rijper Liedtboecxken inhoudende hondert schriftuerlijcke liedekens dewelcke noyt voor desen in druck en zijn gheweest

Hier volghen noch neghen Liedekens tot een toe-gifte.

[p. 272]

Een Liedeken,

Op de wijse: Een meysjen op een Rivierken sat.

QVaet geselschap de Ieucht verleyt
En maeckt bereyt,
Tot ondeucht ende alle quaet
En overdaet.

Ghelijck met peck de gheen hant aen

Dier met om gaen,
Soo oock die by qua maets verkeert
Ondeucht hy leert.

Daerom o Ieucht hier wel op acht

V doch wel wacht,
Voor quaet selschap dat u verderft
En quaet aen erft.

Want tis of een Wolf hem verselt

Met t'Schaep int velt,
Als de boose hem voecht by een
Vromen mens reen.

Hierom leert Syrach hier op let

Met vrome net,
Soumen verkeeren om ghesticht,
Te zijn int licht.

Dese ist die oock David prijst

Ende bewijst,
Dat salich sijn die lust heeft goet,
In Godts woort soet.

Maer die met lust op den wech treet

By spotters wreet,
Die sal missen, hoort dit bescheyt,

[p. 273]

 

Sijn salicheyt.

 

Daerom sprack David aenhoort dit

 

Ick niet, en sit,

 

By ydel ende valsche lien,

 

Ick van die vlien.

 

Daniel oock veel liever ginck

 

Ende aenhinck,

 

De twee al in des ovens gloet,

 

Dan t'hofs ghebroet.

 

Soo oock Moyses liever verkoor

 

Met Godts volck hoor,

 

Te lijden als te sijn bemint,

 

Als een hofs kint.

 

Daerom lieve Ieucht hier uyt leert

 

Ende verkeert,

 

By vrome die u leeren deucht,

 

By dien u veucht.

 

Op dat ghy haer werdet ghelijck

 

In duechden rijck,

 

Volhert oock en van haer niet went,

 

Tot aen u ent.

 

Deuchtsaem bleef den Coninck Ioas

 

Soo lang hy was,

 

By den Priester Iojada siet,

 

Na ginckt soo niet.

 

Hier mee beveel ick u te saem

 

Den Heer bequaem,

 

Die breng u ter salicheyt bly,

 

Bidt oock voor my.