Het Rijper Liedtboecxken inhoudende hondert schriftuerlijcke liedekens dewelcke noyt voor desen in druck en zijn gheweest

[p. 191]

Het taghtentighste Liedeken,

Op de wijse: Vande Enghelsche Fortuyne Ofte,
Al watmen hier in dese werelt siet.

GRoot is de Liefde en t'hoochste gebodt
Dat ghegheven heeft de Heer onsen Godt,
Och hoe is die soo weynich nu bekent,
Hoe leven wy dus verkeert en verblent.

YEgelijck weet haer wel te prijsen seer

Maer wie gaet die beleven na Gods leer,
Dan die oprecht, en vroom wandelen reyn,
Van welck t'ghetal, is sober ende cleyn.

TIs al om niet, waer toemen hem begheeft

Die Godts liefde, niet in sijn herte heeft,
Sy gaen verdwaelt, op cromme weghen quaet,
Buyten de Liefd', het alles niet bestaet.

ACcordeert dat, och met de Liefd' versaemt

Verdrijft des wereldts Liefd' en eer vernaemt,
Blijft niet verblint, maer van binnen doch leert,
Waerom dat ghy d'ydelheyt so begheert.

O Bekent doch hoe ghy vast tijt aen tijt

Soeckt rijckdom, en u leven soo verslijt,
Met proncken prael, en wereldts eere

[p. 192]

 

hooch,

 

Oock costelijck te eeren dat niet dooch.

 

Soo ghijt nu al na uwen sin verkrijcht

 

Door draven, loopen, Iaghen, dat ghy hijcht,

 

Soo salder noch een ander comen aen,

 

En ghy moet ras de doot sijn onderdaen.

 

Daer leydt dan oock u proncken pralen dwaes

 

V leckerny en al t'vermaeck eylaes,

 

V trots Lichaem moet sijn der wormendeel,

 

V eer en heerlijckheyt verdwijnt gheheel.

 

OCH bedenckt dit, hoe gans dat ghy sijt niet

 

En alles watmen hier met ooghen siet,

 

Keert weer, keert weer, de liefde doch aenvaet

 

Die inder eewicheyt niet en vergaet.

 

TE Recht verandert uwe sinnen blent

 

Door diep ootmoet, u tot het goede went,

 

Soo sal Godt wis, u sijn secreten veel,

 

In spreken fris, en gheven liefdes streel.

 

VANDE RYPlijcke Prins in s'Hemels pleyn

 

Sy u hier toe cracht en sterckheydt ghemeyn,

 

Die wil u heel mette Liefde doen aen,

 

Looft en danckt hem, van wien wijdt al ontfaen.