Officia Ciceronis, leerende wat yeghelijck in allen staten behoort te doen, bescreuen int Latijn
(1561)–Marcus Tullius Cicero– Auteursrechtvrij
[Folio 66r]
| |
behoorlike wercken ofte officien, so zijnder twee die tot bequaemheydt ende eerbaerheyt behooren: twee tot den oorbaer des leuens, als rijcdomme, haue ende incomsten: ende een daer door men oordeelt int verkiesen: als dese dingen (daer af ic gheseyt hebbe) tegen malcanderen strijden, so dat het eene beter schijnt dan het ander. Het eerste deel dat de eerbaerheyt beroert, twelc ick wilde bouen al tander van v verstaen te wesen, hebbe ic voleynt. Maer tghene daer af ick nv spreke werdt orbaerlick ghenaemt. Welck woort door een verdoruen ghewoonte van zijn natuerlike beduydinghe gheweken is: ende is allencxkens daer toe gecomen, datmen de eerbaerheyt vanden orbaerlijckheyt verscheyende, wel eenich dinc eerbaer noemde, twelck niet orbaerlic en was: ooc wel eenich dinck voor nut ende orbaerlick hielt, dat nochtans niet eerlijck en was: twelck soo schadelijcken dolinghe is, datmen gheen argher voor tleuen der menscen bedencken en mach. Dese drie verwerde saken zijn voorwaer van de treffelijcste ende vermaerste philosophen dapperlick ende eerlic met goede redene onderscheyden. Want si seggen, alle tgeen dat rechtuaerdich is, dat moet oock orbaerlijc zijn: ende alle dat eerlijck is, noemen sy oock rechtuaerdich: daer wt dan volcht | |
[Folio 66v]
| |
soo wat eerlick is, dat het selfde oock oorbaerlick moet zijn. Maer de ghene die dese dinghen niet recht en verstaen, dicwils veel houdende van listighe ende lose vossen, oordeelen scalcheyt, wijsheyt te wesen: welcke dolinghe ende onuerstant men haer behoort te benemen: ende huer verstant daer toe te brenghen, dat si weten dat elck zijn saken met eenen eerlijcken raet ende rechtuaerdighe daden, maer geensins met bedroch ende schalcheyt behoort te beleeden en te volbrenghen. |
|