86. Vandaag, 31 december 1973.
In Israël zijn er Meirs, Ebans, Dayans en Allons, ‘bottenbrekers’ en ‘moeders’, maar op vandaag 31 december 1973 weet nog niemand wie het stuur in handen zal nemen - heb ik dan in oktober van dit jaar ho! en kijk uit!! mogen schreeuwen? Zelden heeft iets mij zo gedegouteerd als de brullende patetiek van de oude Stokvis over ‘de Moeder van Israël’, die óók schreit als er arabiese kindertjes gewond worden door de kogels van de terroristen. Ik voel mij door deze reklame bij het leven bedonderd. Schreit Mevrouw soms ook wanneer arabiese kindertjes levend verbranden als haar luchtmacht een vergeldingsaanval heeft uitgevoerd op een kamp met vluchtelingen uit hun eigen, maar door de familie Meir veroverde Palestina?