Hoe bereidt men een ketter

22. Steeds dezelfde (5). Strauss en de geschiedenisvervalsing.

Wat er in de Tweede Wereldoorlog gebeurde, was kort samengevat Zerstörung, Vernichtung en Ausrottung. Dat geeft Strauss wel toe (zie zijn boek Herausforderung und Antwort, blz. 56). Een som van kruistochten, noemt hij het, maar let nu op de drie verschillende doeleinden die hij bij de strijdenden onderscheidt:

(1)	de duitsers zagen hun strijd gericht tegen het plutokratiese wereld-jodendom en het joodse bolsjewisme;
(2)	de russen streden tegen het fascisme en kapitalisme;
(3)	van het standpunt van de westelijke geallieerden ging de strijd tegen het militarisme en het nazisme.

Hierna zal ik de nskk-luitenant vertellen hoe wij dat wat in de Tweede Wereldoorlog gebeurde, zien.

[p. 38]

(1) Van het standpunt van de duitsers uit ging het om de verovering van Europa en de kolonialisering van de door slaviese Untermenschen bewoonde delen van Oost-Europa, waar men zijn toevlucht in het kommunisme had gevonden. In wezen ging het de duitsers om de als prachtig ervaren militaire massamoord, ten behoeve van de duizendjarige roof en uitbuiting. Het was het fascistiese beginsel, terug te brengen tot het met lust willen beleven van superioriteit en macht, dat de duitse legers hierin leidde.

Het duitse volk beleefde dit met geestdrift mee, zolang het tenminste goed ging. Je hebt nooit mensen zo zien triomferen wanneer de oorlog lekker loopt, als de duitsers. Je hebt nog nooit proleten zo verongelijkt zien lijden en tot god bidden, wanneer hun eigen huizen gebombardeerd worden en hun eigen kinderen kreperen - als de duitsers. Als zij winnen kan god hen Götz von Berlichingen. Als zij verliezen, willen zij niets liever dan de Almachtige am Arsch lecken. Je hebt er geen idee van wat voor een rotvolk het is.

(2) Van de Sovjet-Unie uit gezien: tegen de aanstormende Hitler, Bennecke, Speidel en hun onderdanige moorddadige rotzakken, onder wie nskk-luitenant Strauss.

(3) Aus der Sicht van de westelijke geallieerden: de onder de voet gelopen polen, noren, nederlanders, denen, grieken, enz. helpen tegen Hitlers sergeanten en politiemannen die opgewekt aan het oppakken, verrotslaan en vergassen waren.

De oorlog was vroeger redelijker. Volgens Strauss' geschiedkunde dan. Hij haalt Bismarck aan in verklaringen van 1866, 1870 en 1871. Ik vat er drie samen: ‘Laten wij niet overdrijven en onze eigen belangen en ons eigen nut als oorlogsdoelen goed in het oog houden - meer dan daarvoor nodig is, hoeven wij overwonnenen niet aan te doen. Dat zou onze eigen belangen in gevaar brengen.’ Daarmee lijkt meneer Bismarck wel getipeerd. Strauss, op zijn beurt, kenmerkt zich door zijn keuze uit Bismarcks spreuken: ‘Ein Friedensschluss würde (...)

[p. 39]

schwerlich jemals zustande kommen, wenn man verlangte, dass ihm von einem von beiden Teilen das Bekenntnis vorhergehen sollte: Ich sehe es jetzt ein, ich habe unrecht gehandelt.’

Wel, klootzak Strauss, dat verlangen wij dan ook niet. Van jouw Hitler zeggen dat hij unrecht gehandelt hat is bespottelijk. Wat meen je dat wij van de generaals, de luitenants en de soldaten verlangen die het doodsla-werk voor Hitler uitvoerden? Dat zij nu inzien dat Hitler een vulgaire gigantiese moordenaar was.

Een uitspraak van Bismarck uit 1870, die Strauss voor zijn eigen situatie nuttig vindt aan te halen, is deze: ‘Einen Volksstamm für den Krieg, den seine Regierung führt, zu strafen kann nicht unser Beruf sein. Wir hatten nicht strafende Gerechtigkeit zu üben, sondern wollten erreichen, was national richtig und nützlich erschien.’

Begin nu eens de tweede van deze beide zinnen te analiseren. Deze houdt in dat, als ‘wij’ vinden dat ‘wij’ geen ‘strafende Gerechtigkeit zu üben’ hebben, dit anderen ook misstaat. Dat is voor iemand die een misdadige oorlog begonnen is, aardig bedacht, Strauss!

In de eerste zin wordt een volksstam onderscheiden van zijn regering - en de volksstam zal, vindt sergeant Strauss, niet met zijn regering verantwoordelijk mogen worden gesteld voor het oorlogvoeren van het land. Fout, Strauss! Om maar meteen te spreken over wat jij in je achterhoofd hebt als je net doet of je het over Bismarck hebt: jij bent wél mee verantwoordelijk voor de moordpartijen waarin Hitler en Göring en Bennecke jou zijn voorgegaan. Jij had dan maar moeten weigeren! De duitsers die de oorlog als volwassen mensen hebben meegemaakt en die wij in Nederland bewonderen, zijn zij die dienst geweigerd hebben. De duitsers die wij vergeven kunnen, omdat zij in hun gezindheid niet langer gevaarlijk hoeven worden, zijn zij die de verantwoordelijkheid van Bennecke en Göring en Hitler mee wensen te dragen. De duit-

[p. 40]

sers die schrijven wat jij schrijft, zijn nog even gevaarlijk voor Europa en voor het mensdom als jouw Führer was, vette rotzak die je bent, Strauss! West-Duitslands kanselier van morgen!

Een van de verraderlijkste zinnen moet ik nog citeren. ‘Die schlimmen Auswüchse des Nationalismus, die das deutsche Volk in besonders krassen Formen durchgemacht hat - und für die heute noch eine daran unbeteiligte Generation von der Aussenwelt haftbar gemacht wird -, sind auf dem Boden eines nationalstaatlich-hegemonialen Konzepts entstanden’ (blz. 131).

Het woord ‘durchgemacht’ heb ik gekursiveerd. Het duitse volk heeft zijn nationalisme dus niet uitgespuwd over de andere volken van Europa, maar zelf ‘doorgemaakt’. In Straatsburg ontmoette ik een paar maanden geleden een duitse kollega die diep bedroefd was over een nederlander die hem voor een oostenrijker had aangezien - ‘anders had ik niet met u gesproken’, had die nederlander gezegd. O, hoe verschrikkelijk ongevoelig! Ja, hij wist wel dat wij ook te lijden hadden gehad, maar wat hij in Rusland in krijgsgevangenschap had meegemaakt!

Je wordt bijna krankzinnig van die moffen. Maar terug naar de toekomstige Bundeskanzler. Het buitenland stelt dus nog altijd ‘eine daran unbeteiligte Generation’ aansprakelijk voor de duitse moorddadigheid in Europa. Dat is niet waar, meneer de Reichskanzler in spe van het Vierde Rijk, wij stellen niet jullie kinderen maar jou en jouw kameraden daarvoor aansprakelijk! Ik kijk even naar de tv waar een man bezig is de bevolking op straat te ondervragen wat ze vinden van de Baader-Meinhof-groep. Er is een man die antwoordt: ‘Wordt veel te veel rompslomp mee gemaakt. De politie had ze meteen dood moeten schieten.’ Dit is puur Hitler-duits en dat kun je in alle kafees in de Bondsrepubliek horen, daarvoor is de onheilige geest van Goebbels, Strauss en kardinaal Innitzer verantwoordelijk.

[p. 41]

Duitsers die weer zo gemakkelijk over doodschieten spreken mogen wel eens horen wat wij er van denken: een normale afloop van de oorlog zou zijn geweest als alle duitsers die er aan hebben meegewerkt maar die verzaakt hebben te sneuvelen, alsnog zouden worden doodgeschoten. Misschien wat unhöflich? Maar buitengewoon onzinnig, slijmerig en misselijk is dat het jullie niet althans verboden is ooit nog weer een voet te zetten in één van de bezette gebieden. Dat was toch wel het geringste geweest. Wat men gedaan heeft, is, jullie verdomme een rol toedelen bij onze toekomstige verdediging tegen de ‘russen’ die de uitroeiing door jullie overleefd hebben en jullie toe te staan reklame te maken voor het doodschieten van wie dan ook.