ben je politiek bezig. Als je ze niet wilt berechten ook. Daarom vind ik die uitdrukking er politieke munt uit slaan wat insinuerend.’ En zo nog een paar voorverkenningen, en toen ging het bandje draaien.
Op een gegeven ogenblik komt natuurlijk toch de vraag: ‘Vindt u niet, dat de russen politieke munt willen slaan uit die kwestie van de verjaring?’
Hij stelt mij wat teleur, maar ik antwoord weer dat ik de vraag diskwalificerend vind. En als ik op dinsdag 1 april naar de uitzending luister, hoor ik wel die vraag van politieke munt, maar niet mijn antwoord, dat ik het een insinuerende vraag vind. Ik bel op. De onverschrokken verklaring is: wij moesten inkorten tot zeseneenhalve minuut.
Niet lang daarna lees ik in de krant: ‘Het westduitse parlement zal nog voor het zomerreces worden gevraagd de wettelijke verjaringstermijn voor nazimisdaden op te heffen, zo is in Bonn bekend gemaakt. De westduitse regering heeft deze beslissing genomen onder toenemende internationale druk en blijkbaar in de hoop te voorkomen dat deze kwestie een inzet wordt van de algemene verkiezingen op 28 september.’
Ziezo, dat was geen kwade zaak, die konferentie van ons.