7. Hoe schrijf ik een tooneelstuk?
Leiddraad voor den jongen schrijver.
Met tooneelwerk wat wil slagen,
Hoeft geen groote geest te zijn,
Vol van humor, fel en fijn,
Vol van beelden en gedachten,
Vrucht van slapelooze nachten;
Wil je goed succes verwachten,
Hoe ook 't eind is, of 't begin -
Plak 'r 'n sinjo of nonna in.
Zooiets wil 't publiek nu hooren,
En het spitst onmiddlijk d' ooren,
Als zoo'n stumpert, dwaas en dom,
Mal van gang, in 't spreken krom,
Grappig in het taalverknoeien,
Klanken krijscht om te verfoeien;
'k Zou me heusch maar niet vermoeien:
Hoe ook 't eind is, of 't begin -
Plak 'r 'n sinjo of nonna in.
| |
't Kan je niet zoo heel veel schelen,
Waar je 't stuk precies laat spelen,
Op de bergen, in het dal,
In 't kantoor of op het bal,
In kasteelen of in vesten;
Is 't in onze wingewesten,
Dat is zeker wel het beste,
Maar, hoe 't eind is, of 't begin -
Plak 'r 'n sinjo of nonna in.
In de lang vervlogen jaren
Stroomden naar de bultenaren,
Kreup'len, lam van lijf en leên,
Dichte drommen hijgend heen,
Laffe, lachbeluste drommen,
Blij met blinden, stottraars, stommen,
Geef ze nu de geestlijk krommen:
Hoe ook 't eind is, of 't begin -
Plak 'r 'n sinjo of nonna in.
Trek de menschen, pak ze, lok ze
Met Shawiaansche paradoxe',
Geef op mise-en-scène acht,
Zorg voor kleuren, teer en zacht,
Zorg voor sierlijke gewaden,
Duur, en toch niet overladen,
Maar vooral, heusch, laat je raden,
Hoe ook 't eind is, of 't begin -
Plak 'r 'n sinjo of nonna in!
|
|