Ruize-rijmen

3. De raad der bezadigden.

De heer Bogaerts: ‘De Eerste Kamer is niet alleen een college van revisie, doch dient tevens door haar bezadigdheid de continuïteit van de wetgeving te waarborgen. Dit element van bezadigdheid mag niet worden miskend.’
De heer van Schaik: ‘Ik hecht aan het behoud van die Kamer op grond van het daarin gelegen element van bezadigdheid.’

Zoo zij 't mij vergund dat ik zing

Op den Raad van bezadigde mannen,

Uit welken bezadigden Kring

Alle wuftheid (bijna) is gebannen.

Bezadigdheid klinkt uit hun taal,

Waar geen felroode vonken uit spatten,

In deze bezadigde zaal

Zoemen louter gedegen debatten.

Bezadigd en zacht is het licht,

En bezadigd het kleed en de stoelen,

In die sfeer van Gezag en Gewicht

Zou geen Wijnkoop zich thuis kunnen voelen.

Bezadigd zijn stem en kostuim,

Bezadigd zijn blik en gebaren,

Bezadigd zelfs kortswijl en luim -

Bezadigd door stand en door jaren.

Hoe weinig bezadigd of fijn

Is 't gezegd (of ik moet me vergissen)

Dat 't enkel de boden nog zijn,

Die die Kamer niet graag zouden missen!

Neen. Net als het nukkige wicht

Het gezag van Papa of Mamma ducht,

Zoo vreez' en vereer' men 't Gericht,

Dat daar zetelt, sereen en bezadigd.

[p. 30]

 

Hoog tronen zij - kloek en classiek,

 

Door de godlijke gunst begenadigd!

 

Hun nut is wat problematiek,

 

Maar ze zijn en ze blijven bezadigd.