Ruize-rijmen

17. Visite.

Visites maken is niet erg. Dat kom je wel te boven.
En ben je in de maatschappij, dan moet je 'r aan gelooven.
Al weet je best hoe idioot ie staat, je hooge hoed,
Je schaamt je niet meer als je 't meubel opzet - want het moet.
Je eergevoel is afgestompt. Je draagt je lot gelaten.
Je bent volmaakt bereid om over 't mooie weer te praten.
Al vin' je 't weer, als denkend mensch, geen conversatie-stof,
Iets, waar j' alleen van spreken mag in winkels, en aan 't Hof.
Je moet je op visite met gedachten maar niet plagen,
Daar wentel je j' in 't weer, wellustig, en vol welbehagen.
‘'t Is niet zoo koud meer als 't geweest is, vindt u wel, mevrouw?
Ik zie u stookt nog. - Ja zoo zachtjes. 'k Houd niet erg van kou.

[p. 21]

 

Enfin, het schikt vandaag nog al. We hebben niet te klagen.

 

Ja, 't weer doet vreemd in dezen tijd. Dat gaat soms zoo bij vlagen.

 

Als nu de zon maar beter scheen. Die heeft al vrij veel kracht.

 

Nu is het in de schaduw kil, maar in de zon is 't zacht.

 

Herinnert u zich 't voorjaar nog van zeven jaar geleden?

 

Toen was het zóó, dat w' einde Maart nog bijna schaatsen reden!

 

En hoe bevalt u 't nieuwe huis? 't Is zeker nog wat vreemd;

 

Hoe jammer dat dat huis daar links het uitzicht wat ontneemt.

 

Maar zoo als 'k hier zit, is het prachtig, door die groote ruiten,

 

Wat heeft u hier een mooi gezicht! U is hier heelemaal buiten,

 

En toch zoo midden in de stad, en overal vlak bij.

 

En eigenlijk geen overburen. Dat 's wel heerlijk vrij,

 

Hebt u geen hinder van de trem? - Ja, erg. - Och kom, dat 's jammer.

 

Enfin, ik merk dat zoo niet op, als volbloed Amsterdammer.

 

En hoe zijn de berichten van het jong-getrouwde paar?

 

Lili schrijft: nee, ze zijn toch zóó gelukkig met elkaar!

 

Zooals u weet logeert ze er. Ze zou 'r een weekje blijven.

 

En dan zoo keurig ingericht! Dat schijnt niet te beschrijven......!’

 

Dat zeg jij - en je voorganger - en hij, die na je komt,

 

Tot dat de ‘jour’ voorbij is, en 't inaan gelal verstomt.

 

Zoo ga je kalm, gelaten door visites af te leggen,

 

Waarbij je vooruit weet, dat j' absoluut niets hebt te zeggen.

 

Je doet iets niet, omdat je 't prettig, nuttig vindt, of goed,

 

Neen, wat je doet, dat doe je alleen...... omdat 'n ander 't doet!