Mastreechter versjes en leedsjes (onder ps. P.C.d.B.)

[p. 8]

Twie aordige meitskes
Bekinde wijs

Et waore twie aordige meitskes

Ze wèrrekde op et fabrik;

De ein had e kroezele köpke,

De aander 'n kouf met 'n strik.

Hun awwers die woende te same

Op kamer zes, zeve en ach,

Et waor op de derde verdeeping

Al in eene bouw in de grach.

En 'smörreges gònge ze same

Al nao de fabrik op en neer,

De koffiefles in e pepèrke

Of in et kalbeske vaan meer.

En 's aovens daan zònge ze möpkes

Of gònge ze stoon bei den tròp,

Of zaote gezèllig te kletse

Bei hun veur de deur op te stòp.

De kroezelekop dee kraog kinnes,

'ne pottemaan kaom op heur aof;

Heer heet häör zien leefde gezwore

En zij häöm et jaowoord belaof.

De ander die trof e menierke,

Dee vreide met häör alle daog,

Ze heet et fabrik laote loupe

Gòng bei 'n femilie es maog.

De kroezelekop zag: ‘Meh, meitske,

Den awwers die de'ste verdreet,

Dee kale mesjeu laot em stikke,

Dee trouwt tiech jao toch jummers neet.’

[p. 9]

 

En 't is häör auch zjus zoe gegaange,

 

Heer wou häör al hiel gaw neet mie.

 

Ze gòng toen nao andere zeuke,

 

Et snuutske vol poeder de riz.

 

 

 

Te lestig woort häör noe et wèrrek,

 

Ze waor noe zoe deftig gekleid,

 

De bouw in de grach waor vergete,

 

Ze heet met väöl hiere gevreid.

 

 

 

Nao jaore toen kaom me häör hoole,

 

Ze woort nao Calvarie gebrach,

 

Ze storref en kraog toen twie kranse

 

Al vaan enne bouw in de grach.

 

 

 

Et waore twie aordige meitskes,

 

De ein gòng te vreug nao et graaf,

 

De ander is moojer vaan kinder

 

En bleef hiel oppassend en braaf.