Mastreechter versjes en leedsjes (onder ps. P.C.d.B.)

[p. 6]

Mastreechter brök
wijze: Oh, tannebaum

Gerepareerd nao de angstige daog van et hoeg water Nuijaor '26

Mastreechter brök, Mastreechter brök,

De weurs noe aofgebroke.

Dao 's anders in de lèsten tied

Väöl euver diech gesproke.

Den antiquair dee sjrik en beef,

Umdat zien brök neet lang mie leef,

Toch zien ers hiel väöl in Mastreech

Die gaar niks um diech geve.

Mastreechter brök, Mastreechter brök,

De bis aon et versliete,

Want einige al vaan dien puu

Begòste vies te spliete.

De waors zoe lang vaan errem en riek

Et einigs weegske mèr nao Wiek.

Gei wònder, dat ze diech tien puu

E bitsje repareerde.

Mastreechter brök, Mastreechter brök,

De bis neet op te komme.

De peerdjes die verrèkke ziech,

Veural die vaan Bonhomme.

En lik de snie, daan is et rot;

Veel mennig bies de kneej kapot.

Gelökkig tot tie dierkes noe

Door Fördsjes zien vervaange.

[p. 7]

 

Mastreechter brök, Mastreechter brök,

 

Iech hoort de leefste naome,

 

Vaan schippers die in wintertied

 

Ins gaw de Maos aof kaome.

 

Want hadde die e bitsje pech

 

Kaome ze op de green terech,

 

Vervlookde en verwinsde diech,

 

De sjöld van hun miserie.

 

 

 

Mastreechter brök, Mastreechter brök,

 

Ze mooste ziech geneere

 

Vaan diech op dienen awwen daag

 

Met blomme op te seere.

 

Die ruuskes waor e groet sjendaol

 

Um eeleke lenteeriepaol;

 

Bewaor die ruuskes noe mèr good

 

Veur op tie graaf te lèGGe.

 

 

 

Mastreechter brök, Mastreechter brök,

 

De kins bei us neet blieve,

 

Want es et weer hoeg water weurd

 

Geis diech us soms aon 't drieve.

 

Daorum die stein mèr gaw vaanein

 

En zet dat zoodje daan beijein,

 

In et mannehoes of boe geer wèlt,

 

Desnoeds mer op te Boschstraot.