Het gheestelyck opeeltjen van Hardoysche roose-bladers
(1719)–Pieter Cauwe–
Auteursrechtvrij
[pagina 69]
| |
Stemme: Gheeft my te drincken naer mijn, &c.
Komt, Thomas, komt kleyn van geloof,
Ia on-geloovigh eerst geheeten;
Seght doch, man Godts segh waer-je doof?
Was Christus woort u gantsch vergeten?
Steeckt dan in alle vier mijn wonden
Van handt en voet, U ving’ren vry,
Peylt met U rechter-handt terstonde,
De diepe quetsuer van mijn zy.
2. Mijn Heer, mijn Godt! och, och ay my!
Geeft door de krachten van u wonden,
Dat ick magh raken uyt dit ly,
Geeneest doch, Iesu, dees mijn sonde,
’k Sal niet meer on-geloovigh wesen;
Ick loop te post met goede spoet
Om’t groot Oost, Indien te genesen,
Door des geloofs, en s’liefdens gloet.
3. Thomas, ’t gaet wel, gaet soo vry voort,
Siet gins, daer komen d’Indianen,
En roepen niet als vangt, smijt, moort,
Maer, lieven laet daerom geen traenen,
V naeckt de kroon der Martelaeren:
Sta vast, tot ’t eynd’, op Godes woort,
Wild’ Indiaen u geensins spaeren,
Den Lauwerier komt u aenboort.
4. Al benje door martyrie doodt,
Daerom vergeet niet d’Indianen,
Noch ons, die hier in groote noodt
De wegh vast naer den Hemel banen.
Verbidt ons doch tot aller stonde,
O Thoma! by den Opper-Heer,
Het groot proffijt van sijn vijf wonden
Tot aller zondaers bly bekeer.
|
|