Het gheestelyck opeeltjen van Hardoysche roose-bladers
(1719)–Pieter Cauwe–
AuteursrechtvrijOp de selve Wijse.
Ick wensch u-lieden al-te-gaer
Een goet en saligh Nieuwe-jaer,
Ick wensch u-lieden minst en meest,
Voor Godt een suyver hert en gheest.
2. Ick wensch u-lieden van dit huys,
Door Iesus dierbaer heyligh Kruys,
Door Iesus Naem en Majesteyt,
| |
[pagina 42]
| |
De rijcke vreught en saligheyt.
3. Ick wensche dat het soete Kindt,
Ons nieuw gheboren Heer en vriendt,
Die in een stal eens tot ons quam,
Ons hert ontsteeckt met heete vlam.
4. Dat nu Maria suyver Maeght
Altijdt wel voor ons sorghe draeght?
Ick wensch dan ss’Hemels Koningin
Bewaert ons heele huysghesin.
5. Nu menschen volght de Herders naer,
En groet hier Iesus voor ’t Autaer,
En sucht, en beeft, en weent, en schreyt
Voor sijn Hooghweerdigh Majesteyt.
5. Die in een kleyne Kribbe lagh,
En naer den Os en Ezel sagh,
Toont nu sijn handen bloedigh roodt,
Om ons te helpen uyt den noodt.
7. Die in het hoy gheslaepen heeft,
Sijn Vleesch en Bloedt oodtmoedigh gheeft
Onder de ghedaent’ van Broodt en Wyn,
Daer duysent Enghels by hem zijn.
8. Het Kindt in’t Heyligh Sacrament,
Den grondt van ons ghedachten kent;
Sijn ooghskens en sijn lief aensicht
Den Hemel en mijn hert verlicht
|
|