Logo DBNL
De pelgrimagie van het kindeken Jesus (1755)

De pelgrimagie van het kindeken Jesus

(1755)–Franciscus Cauwe–rechtenstatus Auteursrechtvrij

Vorige Volgende

X. Capittel.
Jesus wort geleyt voor Annas, alwaer hy kryght een kaek-smete, ende van daer wort hy gesonden naer Cayphas, alwaer hy verwesen wort ter doodt, ende van Petrus verloochent.

ANnas, die[a] President was van den Raet der Joden, in welcke waeren twee en-seventigh Ouderlingen, ende oock oppersten Priester was t' synen toere, zynde met de Ouderlingen vergadert, heeft Jesus al gekoort en gebonden doen binnen leyden. Sy siende het sagtmoedig Lam, verheugden hun gelyk leeuwen, die hunne proeye gevonden hebben, ende aensaghen hem met ooghen gelyck wreede stieren, hem straffelyck ondervraegende het welk den Propheet voorseyt hadde, spreken, de in den naem van Christus: [b]Veel Calvers hebben my omringelt, te weten de dertelle ende moetwillige dienaers der Bisschoppen, ende vette stieren hebben rontom my geseten, te weten den Goddeloosen raet der Ouderlingen, die door hun wellustig leven, vette buyken ende kaecken gequeeckt hadden: Sy hebben op my hunne monden geopent, gelyk eenen grypenden ende briesschenden leeuw.

Annas(c) dan heeft Jesus ondervraegt van syne leeringe ende Discipels. Jesus antwoorde: Ick hebbe in het openbaer gesproken ende den Tempel, alwaer de Joden vergaderden: ende in 't verborgen en heb ik niet gesproken. Wat vraegt gy my? Vraegt hun die my gehoort hebben, wat ick hun gheseyt hebbe; siet dese wete wat ik gesproken hebbe. En als hy dit geseyt hadde, een van de dienaers, die by hem stont, heeft hem een kaeck-smete gegeven, seggende: Is dat gheantwoort aen den oppersten Priester.

O ziele, wilt gy dat u herte hier grondelyk beweegt wort, stelt u ergens in een hoekxken, daer gy Jesus sien kont in het aensicht. Siet nu van d'een zyde alle de stuere stieren, hoe sy het onnoosel Lam aensien met vlammende oogen van eenen helschen haet, sittende rontom met een opgeblasen graviteyt, ende buyken uytstekende gelyk tonnen: siet daer den sachtmoedigen Heere Jesus, hoe hy voor hun ootmoedelyck staet gekoort ende gebonden met de handen op den rugge, slaende syne oogen ter aerden, ende met een leege stemme den oppersten Priester antwoordende. Imagineert u dat gy eenen verworpen knecht hem een kaek smete siet geven, dat syn gebenedyt aensicht root wort, ende dat gy den klets hoort, ende dat alsdan den soeten Jesus syne oogen op u slaet met een druckelyk gelaet, ende een diep versucht. Eylaes mynen soeten Jesu, hoe zydy hier op der aerden versmaet, die in den Hemel van de Engelen aenbeden wort! O lieffelyk aensicht dat de Engelen verheugt, hoe wordy soo geslagen van eenen boosen knecht! hoe en springt de aerde niet open om dien ellendigen te verslinden! hoe en daelt het vier uyt den Hemel niet om dien goddeloosen te vernielen! hoe en wreken de Engelen niet sulcke injurie gedaen aen hunnen Koninck! Maer den sachtmoedigen Heere en wilt niet gewroken zyn, ende leyt om mynder liefden verduldelyk, dat hy van syne verworpenste creature in het aensicht geslagen wort, daer ick ellendigen om zynder liefden van myns gelycke niet een woort verdragen en kan.

Annas heeft Jesum gebonden gesonden naer Cayphas, die oppersten Priester was van dat jaer; aen welken den voorseyden Raet der Ouderlingen onderworpen was, die noch eens vergaderden in

syn Palleys met alle de Princen der Priesteren, Phariséen ende Doctoren des Weths. Volght wederom, ô ziele uwen beminden, ende siet met deernisse, hoe hy wedeorm van die honden getrocken wort met een helsche furie langst de straeten, tot aen het Palleys van Cayphas, alwaer het gros vergadert was van alle syne meeste vyanden,(a) die besig waeren met valsche getuygen tegen hem te soecken: volgens het gene den Propheet in synen persoon voorseyt hadde: [b]Veele honden hebben my omringelt, ende den raet der arghlistige heeft my omset. O ellendigen staet der Joodscher natie, die van sulke Overhoofden geregeert was.

Peyst nu met welcke confusie, ende schaemte den goeden Heere Jesus gekoort ende gebonden geleyt wort in dien grooten Raet, van meer als hondert alle de treffelykste van Jerusalem, tusschen welke hy stont als een sachtmoedig Lam tusschen eenen trop bloetgierige wolven, die hunne nydige tanden gescherpt hadden om hem te verscheuren, ende syn onnoosel Bloet te vergieten. Siet hoe den soeten Heere staet in het midden van die groote zale, met nedergeslagen oogen, gebonden als eenen misdadigen, ende vast gehouden, van twee hapsiars, en omringelt van een deel gewapende mannen. Siet ook hoe alle de Priesters, Phariséen, Ouderlingen en Doctoren, rontom sittende met een pompeuse majesteyt, altemael de oogen hebben op Jesus, inwendig brandende met eenen duyvelschen haet tegen hem, ende een groote begeerte om hem te vernielen.

Maer hoe wel segt den H. Geest by den wysen-man: +Daer en is geen wysheyt, daer en is geen voorsichtigheyt, daer en is geen raet, die vermagh tegen den

Heere: Want met alle hunne authoriteyt ende wysheyt, en vonden den middel niet om eenighe beschuldinge tegen Jesus te verçieren, die genoegsaem was, om hem te doen dooden. Sy sochten alle middelen om valsche getuygen tegen hem op te maecken: maer dese brochten tegen hem sulke slechte redens voor den dag, dat sy de selve verwirpen als krachteloos. Sy sochten dan iet te hebben uyt den mont van Jesus, om hem te mogen beschuldigen,(a) Cayphas den oppersten Priester, als dan opstaende, seyde tot hem: zult gy niet antwoorden op het gene dese u op-werpen? Maer Jesus sweeg. Doen seyde den oppersten Priester tot hem: Ik besweire u door den levenden Godt, dat gy ons seggen zult, oft gy Christus, den Sone Godts Zyt? Jesus antwoorde: Is 't dat ik 't u segge, gy en zult my niet gelooven, noch laeten gaen. Nochtans ick segh u lieden, dat gy den Sone des mensch hier naemaels sien zult, sittende aen de rechter-hant van de kracht Godts, en komende in de wolken. Sy seyden: Zyt gy dan den Sone Godts? Jesus seyde: Ik ben 't. Doen scheurde den oppersten Priester syn kleederen, seggende: Hy heeft geblasphemeert: wat hebben wy noch getuygen van doen? Wy hooren nu altemael uyt synen mont een blasphemie, wat dunckt u-lieden! Sy seyden allegader: Hy is de doodt schuldig.

O goddeloosen raet! O onrechtveerdig vonnis! O vermaledyde furie van die grypende wolven! aensiet ô Ziele, den soeten Jesus met medelyden, hoe hy van eenen goddeloosen mensch besworen, zynde, hem gehoorsaem is, ende ootmoedelyck antwoort, ende simpelyk de waerheydt seggende, verdoemt wort als eenen blasphemeerder; sonder een woort tegen te seggen. Och soeten Jesu, hoe

dier kost u de belydenisse der waerheyt! Gy voorsaegt dat sy u het leven gelden moeste, ende nochtans en hebtse niet verswegen, noch verloochent, om ons een exempel te geven, die soo lichtelyck tegen de waerheyt spreken, uyt menschelyk respect, ofte schaemte: ende versuymen menig goet te seggen, oft te doen uyt vreese van de menschelyke oordeelen. O Ziele, laet de menschen seggen, ende als gy onnoosel zynde van hun gevonnist wort, als geveynst ende vol hypocrisie, als al het gene gy segt ende doet in 't quaet verkeert wort, peyst alsdan hoe uwen soeten Jesus gevonnist is geweest ende verheugt u dat gy hem hier in eenigsins gelyck moght worden.

Aenmerkt ten lesten, dat terwylen Jesus tusschen de groote Heeren de waerheydt beleet ten koste van syn leven, Petrus in de voor-zale tusschen de knechten zynde, de zelve drymael verloochende, vreesende syn leven te verliesen. Och hoe ginck dit in het herte van dien soeten Meester, als hy gevoelde dat hy drymael verloochent wiert van synen eersten Discipel. Dit was een dobbel smerte, die hem meer bedroefde als het gene hy van de Joden leet. Maer den goeden Herder en laet niet tusschen dese syne benauwtheden, voor syn Schaepken sorge te dragen. Want soo hy uyt den raet geleyt wiert naer de gevangenisse, ende passeerde door de voor-zale, alwaer Petrus tusschen de knechten by de viere sat, soo gaf hy hem een ooge, die hem het herte doorboorde, ende dede terstont buyten gaen, alwaer hy den Haene hoorde kraeyen, ende indachtigh zynde het gene Jesus hem voorseyt hadde: eer den Haene kraeyt, zuldy my drymael verloochenen; heeft begonst seer bitterlyck te weenen.

Ach soeten Jesu! hoe kragtig is uwe ooge, hoe

lieffelyk is u gesicht, dat alleenelyck met eenen winck, de sondige zielen tranen doet storten, en de minnende herten van Jesus liefde doet smilten. Wilt my dog, ô liefsten Vader, met uwe bermhertige ooghen dickwils aensien, ende myn versteent herte vermorwen, mynen verflauwden geest versterken, ende myn verkoelt gemoet ontsteeken. Geeft my dikwils een minnelyk ooge in dese myne Meditatie van u Lyden, op dat sy myn herte doorboorende, my verleent de gave van traenen.


Vorige Volgende