De pelgrimagie van het kindeken Jesus

Derde Deel van de Pelgrimagie Jesu Christi, Inhoudende een innige minnelyke conversatie met Jesus, in alle de Mysterien van syne Passie ende Verrysenisse, meest getrocken uyt het H. Evangelie, en S. Bonaventura.
I. Capittel.
Jesus wort verkocht van Judas synen Discipel.

TWee dagen voor den Paesschen der Joden, die begonst op den Goeden-Vrydag^(a) soo zyn de opperste Priesters, Phariséen, Ouderlingen, Magistraeten, ende Schrift-geleerde, vergadert in de sale van den oppersten Priesters, genaet Cayphas, ende hebben raet geslaegen, hoe sy Jesum souden door bedrog in handen krygen ende dooden. Maer sy vreesden het volk, dat Jesum hiel voor eenen Heyligen Propheet: ende daerom seyden sy: wy en mogen dit niet doen ten tyde van dese solemniteyt van Paesschen, op dat in de me-

(a) Matth. 26, Marc. 14. Luc. 22.

[p. 423]

nigte des volcks, dat van alle kanten tot den Feestdag gecomen is, geen oproer, en geschiede. Maer terwylen sy hierom in pyne waeren, soo heeft den duyvel hun een goede bequaemigheyt beschickt, om Jesus oock op desen Feest-dag te dooden; want hy is gegaen in Judas, een van de twaelf Apostels, welken door de gierigheyt verblint zynde, is gegaen tot de Bisschoppen ende Magistraten der Joden, ende heeft hun geseyt: wat wildy my geven, ende ik sal hem u leveren? 't Welk sy hoorende sijn seer verblijt geweest, ende hebben hem belooft dertig silvere penningen te geven. Van doen af heeft Judas de gelegentheyt gesocht om Jesus in hunne handen te leveren sonder geruchte.

Dit is geschiet op den woensdag voor Witten-donderdag, als wanneer Jesus met syne Moeder ende Discipels was te Bethania, ten huyse van Martha en Magdalena. O Ziele, wilt gy dat dese saeke u in het herte gaet, ende u gemoet beweegt? Maekt u tegenwoordig te Bethania in het geselschap van uwen liefsten Jesus: aensiet hem in sijne gewoonelycke minnelycke handelinge tusschen alle sijne vriendekens, al of hy nergens van en wiste, terwylen dat de Joden raet slaen om hem te dooden, ende den verrader hem verkoopt. Imagineert u dat hy syn lieffelyk aensicht tot u keert met sijn gewoonelyke soete minne, ende vriendelyk gelaet. Het geeft my wonder is 't dat u herte hier door niet gewont en wort door innig medelyden, denckende dat dien soeten Heere soo verraderlyk van sijnen Discipel verkocht wort; ende siende dat hy het zelve wetende, geen veranderinge van gelaet en toont, al oft het hem niet aen en ging. Aensiet hem ô ziele, met weenende oogen, ende hem nemende met betrouwen by de handt, segt tot hem: O mynen aldersoetsten Heere Jesu, weet gy dan

[p. 424]

niet wat Judas al uyt-recht binnen Jerusalem, die besig is met u te verkoopen aen uwe vyanden! Hoe komt dan dat gy altydts even vriendelyk siet, ende u gelaet al oft gy nergens van en wiste? O mynen soeten Engel, hoe diep gaet my dit in het herte, dat u onnoosel Bloet, soo verkocht wort, aen die bloet-gierige wolven! O alderschoonsten, aldersoetsten, alderminnelycksten Jesu, hoe is het mogelyk dat iemant tegen u kan verbittert wesen, wiens lieffelyk gelaet alleen behoorde alle herten te versoeten, jae geheel de werelt met soetigheyt te vervullen. O mynen alderliefsten Vriendt ende Vader, hoe wort mijne ziel doorsneden door hertelijk medelijden, te meer om dat ik sien dat gy met u selven geen medelijden en hebt, toonende noch sulcke een blyde gelaet! Vergeeft het my, mijnen moet is vol, ik moet de traenen laeten loopen. Weent aldus, ô ziele, leggende u aensicht op de handt van Jesus op sijnen schoot, dien kussende, ende met uwe traenen besproeyende, ende alsoo een weynigh rustende.

Dien goeden Jesus neemt voorwaer sijn genoegte, als een ziel met hem in deser voegen handelt: ende haere traenen verandert hy somtyts in sulke soetheyt ende geestelyke blydschap, dat sy van eenen hemelschen wyn schynt dronken te wesen. Ick sien wel, ô soeten Jesu, dat u minnelyck hert niet lyden en kan, dat ik om uwen t' wille droevig ben. Gy hebt alle droefheyt op u genomen om onser liefden, ende als wy met u beginnen te weenen, gy keert tot ons sulck een lieffelyck en blyde gelaet, ende verheugt soo het aenschijn ons herten, dat wy meer van blijdschap als van droefheyt weenen.

Siet nu, ô Ziele, hoe den verrader Judas 'savonts keerende te Bethania, ende Jesum volgens de ge-

[p. 425]

woonte met eenen kus groetende, van hem ontfangen wort met alle vrientschap ende gespaeksaemheyt. Judas groetede hem met een dobbel herte, dat was vol bitterheyt ende bedrog, ende Jesus ontfinck hem met een minnelijck herte, dat vol was van soetigheyt, vol van liefde, hem bewysende meer teeckens van affectie als oyt te vooren. O goedertieren Herder! O sachtmoedigen Meester! O minnelyken Heere Jesu, die sijn schaep eenen wolf geworden zijnde, ende sijnen Discipel nu eenen verrader ende vyant geworden zynde, niet alleen syn heylig Geselschap niet geweygert en heeft, maer ook daer en boven soo groote teekens bewees van vrienschap, die ghenoeghsaem waeren om steenen herten te bewegen ende te versoeten. Maer dien ellendigen Judas was nu t' eenemael ongevoelyk ende onbewegelyk tot alle goet, als in gedronken hebbende den aert aen synen nieuwen Meester, te weten den duyvel, die in hem gegaen was. O welk een medelijden hadde den soeten Jesu met die arme ziele, siende haeren ellendigen staet, ende haere toecomende eeuwige verdoemenisse! Aensiet hem ô ziele, wel aendagtelijk, ende hebt medelijden met hem.