De pelgrimagie van het kindeken Jesus

XXXII. Capittel.
Jesus gaet te Schepe naer eene Wildernisse, alwaar hy spyst vyf duysent menschen met vyf gersten brooden en twee visschen.

JESUS zynde op eenen dag seer vermoeyt soo van predicken, als van de menigte des volcks dat van alle kanten tot hem quam, ende overdrongen hem om genesen te zyn van hunne sieckten ende accidenten, soo dat hy den tydt niet en hadde om te eten; is te schepe gegaen met syn Discipels, ende gevaeren naer een verlaeten plaetse ofte wildernisse, niet verre van de Stadt Bethasaida, die ligt op den kant van de Galileensche Zee: om aldaer te rusten en wat te ververschen.

[p. 283]

Voegt u in het schip, Godtminnende ziele, by Jesus, ende aensiet den soeten Man met medelyden, om dat hy van die ondanckbaere natie soo overvallen wort, dat hy den tydt niet en heeft om te eten. Maer wat dunckt u datse met hun genomen hebben om te eten! Meent gy datse met hun voerden verscheyde delicate Wynen, met suycker en citroen, gebraden schouders, vette cappoenen, oostersche hespen, en andere leckernyen, die gemeynelyck te vinden zyn op de veerschuyten van desen tydt? Verre van daer. Die sulcks doen en syn geen Discipels van Jesus, maer vrienden van dese werelt.

Sy droegen dan met hun vyf gersten brooden, en twee viskens; ende dat alleenelyck by gevalle: maer van eenigen dranck en spreeckt het^(a) Evangelie niete. Want water, welck hun ordinairen dranck was, vonden sy al om. Siet eens, om Godts wille, welcke provisie dit was voor derthien oft veerthien mannen. Dit was de consolatie ende goede çiere, die Christus, ende de Apostels hadden, naer hunnen grooten arbeyt, ende lang duerig vasten, tot onse groote confusie. Want gelyck den H. Marcus vertelt, de Apostels quamen oock versch van predicken uyt verscheyden quartieren.

Vermaeckt u, ô Ziele, met Jesus in dit schipken, ende siet hoe gedienstig hy is in alles, oprechtende den mast, uytspannende het zeyl, de touwen vast maeckende, ende al omme de hant toestekende. Gy sout seggen dat hy den minsten knecht van het schip was. Hy gaet daer naer sitten aen het roer, om het schip te stieren. Geluckig waeren sy, die zulck een Stier-man in hun schip hadden. Hebt altyts de oogen op hem Godtminnende Ziele, ende siet of hy u niet roepen en sal om by hem te sitten; want hy uyt'er maeten vriendelyck ende bleeft

(a) Matth. 14. Joan. 6.

[p. 284]

is. Neemt dan de stoutigheyt, ende sit by dien zoeten Engel, ende kout wat vriendelyck by hem. Geeft hem somtyts een minnelyk versucht; seggende: Ach soeten Man! Is 't dat gy dit wel levendig doet, met een vierige affectie, ende slaende op hem een minnelycke ooge, buyten twyffel sijn soet vriendelyck gelaet sal u herte door gaen, ende met een Seraphinsche liefde ontsteken, ende doen opspringen van blydschap, ende met soetigheyt soo vervullen, dat het u sal schynen te kleyn te wesen. Ach soeten Jesu, hoe groot is de menigvuldigheyt der soetigheden, welcke gy verborgen hebt, ende jont aen de gene die u vreesen, ende oprecht lief hebben.

Als het Volck Jesum [a] met syne Discipels sagh weg vaeren, zyn sy met veel duysende hem gevolgt te voet, om de groote Mirakels, welcke sy Jesum sagen doen, ende hebben hun voorkomen ter plaetsen daer sy henen vaerden om te rusten ende te ververschen. Jesus dan gaende uyt het Schip heeft het volck gesien, ende wiert beweegt met groote deirnisse, om dat sy waeren gelyck schaepen sonder Herder. In plaetse dan van te rusten ende sich te ververschen, heeft hy hun begonst te leeren, ende te vercondigen het Ryck Godts, ende die eenig gebreck oft kranckheyt hadden, wierden van hem genesen, en dit duerde tot ontrent den avont.

O Ziele, aensiet hier den soeten Jesus met aendachtigheyt: want dese dingen zyn seer bewegelyk. Men zoude de soetigheyt ende goedertierentheyt nu schilderen uyt syn gelaet, met de welcke hy dit arm volck aensiet, hebbende groot medelyden met hun. Och soeten Man, hoe moest u herte met soetigheyt vervult zyn, dat soo bewegelyck was tot medelyden over dat hertneckig ende vleeschelyck volck! ende al was dit volck hem soo lastig, meer

[p. 285]

besorgt zynde voor de gesontheyt van hunne lichaemen, als van hunne zielen, hy was even wel altyts even bereyt, om hunne krancke te helpen, ende te vercondigen het Rycke Godts. Ende al was hy seer vermoeyt ende flauw van honger, volherde nochtans hier in tot den avont toe. Siet gy wel wat ruste ende ververschinge den soeten Heere hier gevonden heeft.

Als het avont was zyn de Discipels by hem gecomen, seggende: Dit is een verlaten plaetse, ende het is nu laet, seynt het volck weg, op dat sy gaende naer de Casteelen ende Dorpen, mogen koopen het gene hun noodig is om te eten. Doen seyde Jesus: het en is niet van noode datse gaen: geeft gy lieden hun te eten. Doen seyden sy, al kochten wy voor twee hondert penningen broodt, daer en soude niet genoeg zyn voor soo groote menigte. Jesus seyde. hoe veel brooden hebt gy-lieden, gaet ende siet. Ende als sy hadden gaen sien, zeyde: daer en zyn maer vyf brooden en twee visschen. Doen seyde Jesus, doet hun nedersitten op het Hoygars by hoopen van hondert en vyftigh. Ende nemende de vyf brooden ende twee visschen, heeft hy syne oogen opgeheven naer den Hemel, ende de brooden gesegent ende gebroken, ende gegeven aen syne Discipels om uyt te deelen aen het volck. Desgelycks heeft hy de visschen gedeelt voor altemael. Ende sy hebben al gegeten, ende zyn versaet. Doen seyde Jesus, tot syne Discipels; Vergadert de brockelingen die overschieten, op datse niet verloren gaen. Sy hebben dan vergadert twaelf korven brockelingen die overgeschoten waren van vyf gersten brooden ende twee visschen. Ende de gene die gegeten hadden waeren vyf duysent mannen in getal, sonder te rekenen de vrouwen en kinders. Als het volck dit wonder tee-

[p. 286]

ken gesien hadde, seyde Dit is voorseker den Propheet welcken wy verwachten.

Maeckt, ô ziele, u selven dese dingen seer levendig tegenwoordig, en zyt hier uwen soeten Jesus gedienstig, loopende over en weer, ontfanghende de gezegende spyse uyt Jesus handen, ende die uytdeylende aen het volck, ende ondertusschen Jesus gevende een lieffelycke ooge ende versucht; ende deelt mede van dese mirakuleuse spyse.