De pelgrimagie van het kindeken Jesus

XXII. Capittel.
Jesus wort te Nazareth veracht als den Sone van eenen Timmerman, en uyt de Stadt gejaeght.

DEn morgen-stont gecomen zynde, ende wesende den Sabboth-dag der Joden (welken is gelyck by ons den Sondag)^(a) is Jesus naer sijne gewoonte gegaen in de Synagoge van Nazareth, ende gaende naer den Predik-stoel, heeft gevraegt den Boeck van den Propheet Isaias: welcken onfangen hebbende, heeft staende den Boeck open gedaen, ende begonst te lesen met een klaere stemme uyt het 61. Capittel aldus: Den geest des Heeren over my: waerom hy my gesalft heeft: hy heeft my gesonden om aen de arme te predicken, de rouwige van herten te genesen, aen de gevangene te verkondigen hunne verlossinge, ende aen de blinde het gesicht, om te verkondingen een jaer der versoeninge, ende eenen dag der vergeldinge. Ende als hy den Boek toe gedaen hadde, heeft hem weder gegeven, ende nedersittende heeft tot hun geseyt: Heden is de Schrifture volbragt in u-lieder ooren. Ende alle die daer in de Synagoge waeren, hadden de oogen op Jesus, ende verwonderden hun over sijne welsprekentheyt, ende bevallighe woorden, die uyt sijnen mont quamen.

Aensiet hem (seght S. Bonaventura cap. 18. vit. Chr.) hoe hy met ootmoedigheyt en minnelyck gelaet hier leest ende uytlegt de H. Schrifture, seggende, sy is heden volbracht, dat is: Ick ben den persoon, van welcken sy spreeckt: ende sy waeren altemael aendachtig tot hem, om de kracht ende

(a) Luc. 4.

[p. 251]

bevalligheyt van syn woorden, ende de uytnemende schoonigheyt van syn aensicht, want hy was uyt 'er maeten schoon, ende welsprekende: welck ons den Propheet te kennen geeft, seggende tot hem, Psal. 44. Gy zyt schoon van gedaente boven alle de kinderen der menschen: uwe lippen syn begaeft met een bevalligheyt. Aldus S. Bonaventura.

Maer terwylen het gemeyn simpel volcxken hem alsoo verwonderde, en groot behaegen hadden in Jesus te sien ende te hooren, soo waeren daer eenige hooveerdige op-geblaesen menschen, die hem versmaeden om syne kleyne conditie, seggende: van waer comt hem dese wysheyt ende macht? Men kent hem wel.^(a) En is dit niet eenen Timmerman, den Sone van Joseph ende Maria, den Broeder van Jacobus ende Joseph ende Judas ende Simon, ende syne Susters, en woonen sy onder ons niet? Van waer comen hem al dese dingen? Ende sy wirden in hem verargert. Doen seyde Jesus tot hun: eenen Propheet en is nergens veracht en sonder eere, als in syn Vaderlant, en tusschen syne vrienden. Siet eens, ô Christen ziel, wat den Sone Godts al hooren moet om syne armoede, ende de kleyne conditien van syne vrienden.

Wy leeren uyt dese plaetse dat den ootmoedigen Heere in syne jonckheydt het ambacht van timmeren gedaen heeft. Want die van Nazareth moesten hem hebben sien timmeren, aengesien sy seyden: En is dit niet eenen timmerman? Wilt gy dan, ô Ziele den soeten Jesus naervolgen, oeffent u desgelycks geerne in ootmoedige wercken, ende verheugt u als gy om dezelve van de menschen veracht ende bespot wort, gelyck het aen Jesus hier gebeurde: noch en schaemt u noyt van de kleyne conditie van u vrienden, peysende dat gy soo veel te gelycker zyt aen uwen Saligmaecker.

(a) Matth. 13. Marc. 6.

[p. 252]

Als sommige (gelyck geseyt is) Jesum versmaeden om syne arme vrienden, waeren daer oock sommige, die murmureerden tegen hem, seggende. ^(a)Hoe groote saecken hebben wy gehoort, die geschiet zyn te Capharnaum? Doet desgelycks hier in u Vaderlant. Dit seyden sy, om dat Jesus by naer geen Mirakels gedaen en hadde binnen Nazarth. Maer als Jesus getoont hadde dat sy onweerdig waeren de wonder wercken Godts te sien, om hunne ongeloovigheyt, zyn sy alle, die daer in de Synagoge waeren, met gramschap ontsteken geweest: ende opstaende, hebben hem met een groot gedruys daer uytgesmeten, en uyt de Stadt gejaegt als eenen fiel en rabauw. Ja comende buyten de poorte, leyden hem tot op het opperste van den berg, op welcken de Stadt stont, om hem van boven neer te smyten, en soo den hals te breken. Maer Jesus is door syne Goddelycke macht uyt hunne hadden gegaen, ende onsienlyck door hun midden gepasseert: want sijne ure van sterven en was noch niet gecomen.

Aensiet uwen soeten Jesus, ô Ziele, hoe schandelijck hy van sijne Borgers uyt-gejaegt wort. Den goedertieren Heere (segt S. Bonaventura c. 23, vit. Chr.) vlucht voor hun, ende sy vervolgen hem. Wat dunckt u hier van? Ja hunne furie is soo ontsteken geweest, dat sy hem hebben willen van boven neer den berg werpen. Maer den Heere is door sijne Goddelycke kracht verdwenen uyt hunne handen ende daelende van den berg heeft een weynig tyts geschuylt in de holligheyt van een steen-rotse, die gelyck sachte wasch voor hem plaetse gemaeckt hadde, soo groot als sijn lichaem was, soo dat de ploeyen van sijn kleederen daer in zijn gebleven. Aensiet hem dan hoe hy voor hun vlucht, ende schuylt onder die steen rotse, ende hebt medelyden met hem in alle sijne schanden en-

(a) Luc. 4.

[p. 253]

de verdruckingen: ende siet dat gy hem naervolgt in sijne ootmoedigheyt ende verduldigheyt. Aldus S. Bonaventura.

Siet oock hoe de arme Discipels, niet wetende waer hunnen soeten Meester vervaeren is, gaen seer bedroeft herwaerts en derwaerts, gelijck een trop schaepen sonder Herder, niet wetende waer sy hem sullen vinden. Ten lesten Jesus voor hun besorgt zijnde, is uyt het hol gecomen, ende heeft hem van verre aen hun vertoont; welcke hem siende zyn met blydschap by gecomen, ende soo zyn sy t'samen vertrocken van Nazareth naer ander Steden ende Dorpen, alwaer Jesus predickte in de Synagogen, en genas al hunne siecken en gebreckige menschen.

Ten lesten soo daer aenstaende was eenen Feestdag der Joden, is hy wederom gereyst met syn Discipels naer Jerusalem.