De pelgrimagie van het kindeken Jesus

XX. Capittel.
Jesus genoot zynde van eenen Phariseus ter maeltyt, berispt hem vrymoedelyck.

HIer naer is by Jesus gecomen eenen Phariseus hem noodende tot het noenmael.^(a) Den goedertieren Heere als vergeten hebbende de groote injurien ende vervolgingen, welck hy van de Phariséen geduerig leet, heeft hem ootmoedelyck gevolgt: ende in huys comende, heeft hem gevoegt aen tafel, aen welcke vele Phariséen en Schrift-geleerde saten. Aensiet, ô Ziele, hoe stil ende ootmoedelyck den Sone Godts hier sit ergens in eenen hoeck van de tafel, ontfangende met dancksegginge als eenen slechten armen mensch het gene men hem geeft; ende etende met groote gemaniertheyt ende nedergeslagen oogen, terwylen de nydige opgeblaesen Phariséen altemael de oogen op hem hadden, lettende geduerig op alle

(a) Luc. 12.

[p. 233]

sijne actien ende woorden om iet te vinden, waer in sy hem mochten beschuldigen. Aensiet hem, ô Ziele hoe hy daer sit als een sachtmoedig Lam, onder dese bloetgierige wolven.

Ondertusschen den Meester van den huyse begonst in syn herte te murmureren tegen Jesus, om dat hy voor t' eten sijne handen niet en hadde gewasschen Want dese soorte van menschen was seer superstitieus in sommige kleyne uytwendige onderhoudingen, die sy van hunne voor Vaders ontfangen hadden, als zyn de handen dikwils te wasschen, en ander verscheyden wasschingen van kroesen, potten, kleeren, bedden, &c. In welke te versuymen sy meer swaerigheyt maeckten, als in groote overtredingen van de Weth Godts. Jesus dan siende de quade gepeysen van den Pharisée die hem genoot, hadde, heeft geseyt met groote vrymoedigheyt: Gy lieden Phariséen reynigt het uytwendig; maer u lieden inwendig is vol roof en onrechtveerdigheyt. Gy dwaese, die het uytwendig gemaeckt heeft, heeft hy het inwendig oock niet gemaeckt? Maer wee u lieden gy Phariséen die zyt als witte graven, die van binnen zyn vol doodts beenderen Als Jesus met groote vierigheyt dese en andere saecken geseyt hadde, soo was daer eenen Schrift geleerden, die seyde: Meester, dit seggende gy lastert ons. Tot welcken Jesus hem keerende, seyde met de selve vrymoedigheyt: Ende gy lieden Schrift geleerde wee; want gy lieden legt de menschen lasten op, die sy niet-dragen en konnen, aen welcke gy lieden niet eenen vinger steken en sout. Wee u gy Schrift geleerde, die genomen hebt den sleutel der wetenschap; ende gy-lieden en gaet niet binnen, noch en laet ander binnen gaen. De Scriben en Phariséen dese en andere saecken hoorende, borsten van quaetheyt, ende met gramschap ontsteken zynde, begonsten geweldelyck tegen Jesus op te

[p. 234]

staen, ende hem seggende veel blasphemien ende nydige woorden, sochten iet uyt sijnen mont te hebben, en hem te vatten in syne woorden om hem te beschuldigen.

Aensiet, ô devote ziele, met medelyden den soeten Jesus: hoe hy hier als een onnoosel Lam omringelt wort van dese wreede Tygers. Eylaes! gy moogt wel peysen hoe dese maeltyt gesmaeckt heeft aen den sachtmoedigen Jesus Ick geloove dat hy daer luttel gegeten ende gedroncken heeft, ende met honger van tafel gegaen is, meer bedroeft zynde om den helschen nydt ende versteentheyt van die ellendige menschen, als vermaeckt synde van hunne spyse ofte dranck. Onthout hier wel de generaele vermaeninge van S. Bonaventura, te weten, dat gy iet op al dat hier geseyt ende gedaen wort, al oft gy 't saegt met u oogen, principalyck de gesten ende het Aensicht van Jesus: want het is seer bewegelyck hem aldus te aensien alleen in het midden van dese verwoede honden, die hem van alle kanten snauwen gaven.