|
| |
Den herten sangh van S. Bernardus,
Alle Zielen verweckende tot de Liefde van Jesus Christus.
VAn Jesus is't gedacht heel soet,
Die 't hert met waere blytschap voed:
Den honing, ofte suycker-riet
En heeft in't minst by Jesum niet.
Wat d' oor' aenhoort, en d' oogh aensiet,
Het herte peyst, de tongh bediet;
Hoe vrolyck dat het wesen kan,
Is 't Jesus niet soo swyght'er van.
Hy is een hop' voor 't bangh gemoet,
Aen die hem vraeght is hy seer soet,
Aen die hem soeckt seer lief getal;
Maer die hem vint die heeft het al.
Wilt gy dat alle droefheyt swicht,
Soeckt Jesum, hy is 't waere licht,
Fonteyn, die onse ziel' verzaet,
Vreught daer ons hert alleen op staet.
| |
| |
Noyt sal, noch heeft welsprekentheyt,
Te recht wat Jesus is, geseyt:
Alleen die 't heeft beproeft bekent
Dat Jesus goet is sonder ent.
O Jesus Vorst van Hemelryck,
By wien noyt prins en was gelyck;
Die my het hert voor al bereyt.
De liefd' van Jesus is seer soet,
Voor wien dat alles wycken moet:
Hoe meer ick peys', hoe meer ick vind'
Dat my troost, hem tot eere dient.
Dat toont syn Lyden ende Bloedt
Gestort in sulcken overvloet:
Soo dat hem 't leven heeft gecost,
Waer door ons zielen zyn verlost.
Wel Zielen kent dan Jesum vry,
En stelter oock uw' liefde by:
En let wel op soo dieren pandt:
Siet dat ghy in syn liefde brandt.
Heeft Jesus u soo sterck bemint?
Siet dat ghy liefd' met liefde wint;
Gheeft hert voor hert, en bloet voor bloet,
En roept: wat Jesus liefde doet.
Witl ghy genae, g'hebt dat gy soeckt:
Hy is die onse hop' vercloeckt;
Een ader die geduerigh vloeyt,
En onse herten oversproeyt,
Wel liefsten Jesus laet my dan
Eens proeven wat u liefde kan,
Door u by zyn myn ziele toont,
Hoe soet het is, dat Jesus woont.
Al is het dat ick onbequaem
Ben, om te prysen uwen Naem:
U liefd' die kockt myn hert en bloet,
Seght dat ick Jesum prysen moet;
| |
| |
Gelyck de spys het lichaem voedt,
Soo Jesus liefde myn gemoedt.
Soo walght myn herte nimmermeer,
Maer myn begeert' was even seer.
Hy hongert noch die Jesum proeft,
Die dorst en drinckt, noch meer behoeft:
Dus wat de werelt geven kan,
Sy heeft'er walgh en weersien van.
Wien Jesus soete liefd' vervolt;
Soo dat hy droncken zuysebolt,
Magh seggen aen des werelts lust:
Adieu, ick heb gevonden rust,
Wel Jesu my soo lief getael,
'K versoeck u duysent duysent mael,
Wanneer sult gy my maecken bly
Met u, in u verzaeden my?
Uw' liefde die geduerigh blaeckt,
Myn ziel' soo flauw en deusig maeckt;
Het leven is my een verdriet:
Waer ick by u 'k en seyd' dit niet:
Uw' groote goedertierentheyt,
Die my soo soet aen 't herte leyt,
Uw' goedtheyt met u liefd' verselt,
Die stringlen my in u gewelt.
Het is myn goedt met liefden teer
Te minnen Jesum mynen Heer:
Jae dat ick in sijn liefd' beswyck,
Om soo te leven in sijn Ryck.
Waer ick my keer, waer dat ick ben,
Geen troost ick buyten Jesum ken:
Hoe bly waer ick, hoord' ick sijn stem,
En vond' ick hem, en hield' ick hem;
Dan waert gedaen, ick hiel hem staen,
En sou myn ooghskens op hem slaen,
Ick gaef hem kuskens wonder soet;
Soo lanck geleden liefde doet:
| |
| |
Aen dien ick soo langh heb gesocht,
Wort my ten lesten toe gebrocht.
Door Jesus brandt ick heel verdwyn:
Ick voel myn hert heel in hem zyn:
O als de liefde is soo vast,
s' En gaet niet af, maer altydt wast.
De aerdsche liefd' heeft beurt en keer,
Maer Jesus liefde nimmermeer.
O salighe vlam'! ô stercken brandt,
Met Jesus zyn in liefd' verpandt!
Wat lief en aengenaem verdriet
Is sijn besoeck? en doet het niet?
Komt, komt ô besten Koninck komt,
Die onsen Vader wort genoemt,
In myn ziel die staegh naer u hyght,
Met u genade nedersuyght.
O die eens Jesum heeft gesmaeckt,
En in sijn binnenst' heeft geraeckt,
Weet hoe dat 's menschen weldigh hert,
In hem alleen lust droncke wert.
Ghy zyt de vreught van myn gemoet,
Niet buyten u en isser soet:
Al wat ick roem, wat ick begeer,
Ghy zyt myn Liefken Jesus Heer.
Keert weer dan Jesus Koninck bly,
En sit aen uwe Vaders zy;
U vyant nu ten onder leyt,
En ghy heerscht inder eeuwigheyt.
Ick sal u volgen daer gy gaet,
Want myn ooghstraele op u staet;
Om dat ghy over langen tyt.
Een Roover van myn hertjen zyt.
Gemoet hem Hemelsch Borgery.
En staet in orden op een ry;
En seght aen mynen Bruydegom,
En uwen Koninck willecom.
| |
| |
Heer der heyr-krachten vol van glans
Gekroont met een verwinners crans,
Die ons heyl en genade toont,
Hoe saligh is' Ryck daer ghy woont!
Fonteyne daer myn ziel naer lust,
Licht van ons Vaderlantsche kust,
En laet my niet langh droevigh zyn,
Om 't derven van u soet Aenschyn;
Het eeuwigh duerigh Hemels Hof,
Dat singht geduerigh uwen lof;
Sy singen uyt een blyde borst;
Hoe dat ghy zyt hun vrede Vorst.
't Zy dat gh' u in den Hemel toont,
Of door genae myn ziel bewoont;
In peys, in vred', in vreught, en lust
Is 't dat gy soeten Jesus rust.
Terwyl myn hert van Jesus peyst,
'K sien dat hy naer den Hemel reyst;
Myn ziel gaet med', ô Jesu beydt,
Tot dat ghy my oock binnen leydt.
Zyt hier geloôft, en in u Ryck,
En Godt den Vader van gelyck,
En die een treurigh hert geneest,
Den waeren trooster d' Heyligh Geest.
AMEN.
TOT MEERDER EERE GODTS.
|
|
Auteursrechtvrij