De pelgrimagie van het kindeken Jesus

VI. Capittel.
Het Kindeken Jesus wort gedragen naer den Tempel binnen Jerusalem.

ALs nu gekomen was (segt S. Bonaventura cap. 11.) den veertigsten dag, die door de Wet gestelt was, soo is onse L. Vrouwe met 't Kindeken Jesus ende Joseph, vertrocken van Bethlëem naer Jerusalem (ontrent de twee vlaemsche mylen van daer) om volgens het bevel des Wets, het Kindeken aen Godt op te offeren. Gaet gy oock, ô Ziele, met hun, ende helpt het Kindeken dragen: ende aensiet seer aendachtelyck al dat hier geseyt, ende gedaen wort: want het seer devoôt ende bewegelijck is. Sy dragen dan den Heere des Tempels, tot den Tempel des Heeren. Ende in den Tempel gekomen zynde, hebben gekocht twee Tortel duyven, ofte twee duyve jongen, om voor 't Kindeken te offeren. Ende mits sy alder-armste waeren, soo is 't meer te gelooven van duyve-jongen; want sy beter koop zyn; ende daerom worden in de Wet lest gestelt: ende den Evangelist en spreckt van geen Lammeken, welck de Offerande was van rycke lieden.

Hier-en-tusschen is den rechtveerdigen ouden Man Simeon gekomen in de Tempel, om gelijck

[p. 40]

hem beloôft was van den H. Geest, te sien den gesalfden des Heeren, dat is Christus. Ende als hy haestelijck incomende hem gesien hadde, heeft hem terstont gekent door den geest der Prophetie, ende is datelijck gevallen op sijnen knien, ende heeft hem aldaer aenbeden, tusschen de armen van sijne Moeder. Alsdan heeft hem het Kindeken gezegent, ende siende op sijne Moeder, heeft hem selven neder-geboogen naer den Ouden Man, toonende by hem te willen gaen. Welcke de Moeder verstaende, en haer seer verwonderende, heeft het Kindeken aen Simeon gegeven, ende hy heeft het selve blydelijck ende met eerbiedinge ontfangen in sijne armen, opgestaen lovende Godt, ende seggende: Nunc dimittis &c. Ende heeft van sijne Passie gepropheteert.

Aensiet wel hoe desen H. Ouden Man, overgoten met tranen van blydschap ende devotie, het Kindeken kust ende omhelst. Siet oock hoe 't minnelijck Kindeken sijne kleyne armkens ende handekens uytsteeckt naer den ouden Mans aensicht, op hem vriendelyck lacchende. Och wie sal konnen uytspreken de soetigheyt, welcke desen H. Man als dan gevoelde in sijne ziele, hem vermakende in de omhelsinge van dit soete Lammeken! Poogt u, ô ziele om van dese Hemelsche wellusten deelachtig, te wesen volgende naer den H. Simeon in traenen van devotie, in brandende affectien, in soete omhelsingen van dit Hemelsch ziel-roovig Kindeken, dat de minnende herten van liefde doet sterven.

Hier-en-tusschen is de Prophetersse Anna oock bygekomen, welcke 't Kindeken aenbiddende, heeft desgelijckx van het selve groote dingen voorseyt. Ende Maria haer verwonderende van dese saecken heeftse al bewaert in haer herte.

[p. 41]

Ten lesten 't Kindeken Jesus uytstekende sijne armkens na sijne Moeder, is van haer weder genomen.

Daer naer gaen sy naer den Autaer, makende eene Processie, die heden door geheel de werelt op den dag van Lichtmisse gepresenteert wort. Die twee oude Mannen, te weten, Joseph ende Simeon, gaen vooren met blydschap, houdende malcanderen by der handt, ende met groote vreugde singende: Belydt den Heere want hy goet ist want in der Eeuwigheyt is sijn bermhertigheyt. Wy hebben, ô Godt, uwe bermhertigheyt ontfangen in 't midden van uwen Tempel. Want dit is onsen Heere ende Godt in der eeuwigheyt, hy sal ons regeeren in alle eeuwen. De H. Moeder volght, dragende het Kindeken Jesus, de H. Anna vergeselschapt haer, gaende neffens haere zyde, met eerbiedinge, ende onuytsprekelycke blydschap, den Heere desgelycks lovende.

Als sy dan gecomen zyn tot den Autaer, soo heeft de Moeder met eerbiedinge gevallen op haer knien, ende geoffert haeren alderliefsten Sone aen Godt den Vader, seggende: Ontfanght oppersten Vader uwen eenigen Sone, welcken ick volgens het Gebodt van uwe Wet, u op-offere: Want hy is den eerst geboren des Moeder, maer ick bidde u Heere, dat u gelieve hem my weder te geven. Ende opstaende heeft haer Kindeken geset op den Autaer: O Godt, wat een Offerande was dit! van 't beginsel des werelts, en heeft'er noyt sulcke gedaen geweest, noch en sal oyt gedaen worden.

Let wel, ô ziele, aendachtelijck op alles: het Kindeken Jesus blyft sitten op den Autaer, gelyck een ander Kindeken. Het aensiet sijne Moeder, ende alle de omstaenders met een ryp gelaet, ende verwacht ootmoedelijck met patientie, wat men voorts van hem doen sal. Men haelt de

[p. 42]

Priesters ende den Heere van allen, wort als een knecht gelijck een ander des volcks gelost voor vyf Ziclen; welcke een seker specie van gelt was, dese penningen van Joseph aen den Priester betaelt zynde, doen heeft de Moeder haer Soontjen wederom met blydtschap ontfangen. Sy heeft alsdan uyt de handen van Joseph de voorseyde duyve-jongen ontfangen om op te offeren; ende de selve houdende in haer handt, ende slaende haere oogen naer den Hemel, heeftse geoffert, seggende: Ontfanght ô goedertieren Vader dese Offerande, ende 't eerste giftjen, welck u Kleyntjen heden van sijne armoed is presenterende. Het Kindeken Jesus oock sijn handekens uytstekende naer de duyve-jongen, heeft sijne oogsken naer de Hemel geheven, ende noch niet sprekende, heeftse met teeckens t' samen geoffert met sijne Moeder. Ende alsdan hebben syse geleyt op den Autaer. Siet gy wel welcke persoonen hier geoffert hebben? Meent gy dat sulcken Offerande, hoe wel kleyn, heeft konnen verworpen wesen! Verre sy van daer, sy heeft buyten twyffel door de handen der Engelen in het opperste Hof gepresenteert ende seer aengenaem geweest, met groote vreugt van geheel 't Hemels Paleys.

Hier naer is de Alderheyligste Maget vertrocken van Jerusalem, ende heeft gaen besoecken haer Nichte Elisabeth, willende sien 't Kindeken Joannes, eer sy naer Nazareth gonck. Gaet, ô Ziele, al om met haer, en helpt haer dragen't Kindeken Jesus. Als sy dan daer gekomen is, soo hebben sy groote Feeste gehouden, principalyck met beyde hunne Kinderkens. En de Kinderken hebben hun oock te saemen vermaeckt. Maer Joannes, als verstant gebruyckende, heeft groote eerbiedinge bewesen aen Jesus. Neemt gy oock Joannes met

[p. 43]

groot eerbiedinge in uwe armen (want dit Kindt is groot voor den Heere) op dat gy sijnen zegen ontfangen moogt. Ten lesten naer dat sy hier eenige dagen stille geweest hadden, hebben begonst te reysen naer Nazareth. Aldus S. Bonav.