De pelgrimagie van het kindeken Jesus

IV. Capittel.
Het Kindeken Jesus, wordt van dry wyse Koningen aenbeden.

OP den derthienden dag naer de Geboôrte Christi, soo heeft hy hem veropenbaert aen de Heydenen, van welcke die dry Koningen de eerste zyn geweest, in welcker persoon is de H. Kercke der uytvercorene uyt de Heydenen ontfangen. Dese zynde in den Oosten van 't Jodtsche Lant, sagen ten tyde van de Geboôrte Christi een ongewoonelijcke klaer-blinckende Sterre, van welcke Balaam hunnen voor-Vader geprophiteert hadde, ende zyn terstont gereyst naer 't Jodtsche Lant, hebbende de Sterre altyts in de ooge, tot dat sy te Jerusalem komende, de selve niet meer en sagen. Sy hebben gevraeght waer dat Christus geboren moeste worden? Waer op de Schriftgeleerde antwoorden uyt den Propheet Michaeas, dat hy te Bethleëm moeste geboren worden. Sy dan derrewaerts gaende sagen wederom de Sterre, die voor ginck tot den Stal toe, alwaer sy stille sont.

Hoort wederom onsen devoten H. Bonaventura: myne intentie en is niet (seght hy Cap. 9. Med.) van de komste der Wyse tot Christum u voor te houden eenige uyt leggingen der H. Schrifturen,

[p. 32]

ofte eenige verweckselen tot stichtinge der manieren: maer ick hebbe alleenelijck voor my genomen, soo hier als op andere passagien des levens Christi, gelijck ick van het beginsel geseyt hebbe, eenige Meditatien te stellen, welcke de ziele haer selven kan voorhouden door inwendige verbeeldinge, op de maniere datse geschiet zyn, ofte gelijck sy hebben konnen geschieden. Is 't dat gy dan profyt wilt doen, maeckt u selven tegenwoordig, soo aen dese, als aen alle d'andere geschiedenissen des levens Christi: al of gyse met uwe oogen saegt, ende met uwe ooren hoorde, u houdende met alle affectien tot de selve, neerstelijck, blydelijck, lancksamig ende aendachtigh; latende vaeren alle andere gepeysen, ende sorgen. Want gelijck ick geseyt hebbe, hier in is gelegen alle de kracht van dese Meditatien.

De dry Koningen zyn dan gekomen met groote menighte van volck achter hun, ende met treffelijck geselschap, tot aen de Stal ofte speloncke, in welcke Jesus geboren is. De Alderheylighste Maget wort het geruchte gewaer, ende neemt met haesten haer Kindeken in de armen. Als dan dese groote Heeren treden binnen; ende siende het Kindeken op den schoot van sijne Moeder, vallen op hunne knien, ende aenbidden met groote eerbiedinge 't Kindeken Jesus. Sy eeren 't als Coninck, ende sy aenbiddent als Godt. Siet eens hoe groot dat hun geloove was. Want wat was het oock te gelooven dat dit kleyn Kindeken soo slechtelijck gekleet, ende met eene arme Moeder gevonden in sulck een verworpen plaetse, sonder eenigh çieraet, was Coninck ende waerachtigh Godt? Ende nochtans sy hebben 't beyde gelooft. Sulcke beginselen, en de sulcke Leyts-mannen moesten wy hebben.

[p. 33]

Sy blyven dan op hunne knien voor hem: sy spreken met de Alderheylighste Maget, door eenen Tael-man, ofte wel door hun selven (want sy waeren wys, ende wisten mischien de Hebreeusche Taele) Sy vragen van haer om onderricht te wesen van de conditie van dit Kindeken. De H. Maget vertelt hun alles, en sy gelooven 't al. Besiet hun wel met welcke eerbiedinge ende beleeftheyt sy spreken, en de H. Maget aenhooren. Aensiet oock de H. Maget; want sy wort root in haer aensicht, ende slaende haer oogen ter aerden spreeckt met schaemte. Want sy en nam noyt geen vermaeck in te spreken ofte gesient te zyn. Den Heere nochtans die gaf haer kloeckheyt in dese groote saecke: want sy representeerde de Algemeyne Kercke, die uyt de Heydenen vergadert moeste worden. Aensiet desgelijckx het soete Kindeken Jesus: 't en spreeckt noch niet, het staet nochtans met rypsinnigheyt, ende hout sijn graviteydt als verstandigh (gelijck het oock was) ende aensiet hun seer vriendelijck: welcke hun seer vermaeckten in 't zelve te aenschouwen. soo door het inwendigh gesicht (want sy waeren inwendigh geleert, ende van Godt verlicht) als door het uytwendigh: want het schoonder was als alle kinderen der menschen.

Ten lesten ontfangen hebbende eenen grooten troost, sy doen open hunne Tresooren, ende offeren hem Gout, Wieroock ende Myrrhe, uytspreyende voor de voeten van 't Kindeken een laken ofte tapyt, waer op sy leyden hunne giften; te weten een ieder van hun de dry voorseyde dingen, in seer groote menighte, aldermeest van gout. Andersints om kleyne giften te geven, sy en haden hunne Thresooren niet moeten open doen: want kleyne dinghen souden hunne Hof-

[p. 34]

meesters lichtelyck ter handt gehadt hebben. Daer naer hebben sy met groote eerbiedinge ende devotie de voetjens gekust van 't Kindeken Jesus. Als dan gelyck met wel peysen mag, heeft het alderwyste Kindeken om hun noch meer te troosten, ende in sijne liefde te verstercken, sijn handeken uyt-gesteken, om hun te laeten kussen, ende hun dan op 't hooft geteeckent ende gezegent. Sy dan hun ootmoedelyck buygende, ende oorlof nemende, zyn met groote blydschap vertrocken, ende (van den Engel des Heeren vermaent zynde) door eenen anderen weg gekeert naer hun lant.

Maer wat meent gy dat men met al dat gout gedaen heeft? Meent gy dat het de H. Maget voor haer bewaert ofte in bancken geleyt heeft? Of meent gy datse daer mede gekocht heeft Huysen, Acker, softe Wyngaerden? Verre zy van daer: dese groote Lief-hebster der Heylige Aermoede en was tot sulcken saecken niet gesint. Zynde dan seer yverigh tot de H. Aermoede, ende verstaende den wille van haer Soontjen (soo door inwendige verlichtinge, als door uytwendige teeckens af keerende sijn aensichtjen van 't gout, ende toonende eenen schroom des selfs) soo heeft sy het aen den aermen uytgedeytl in luttel dagen: niet soo veel behoudende, datse gaende daer naer, naer den Tempel, den middel hadde om een Lammeken te koopen: alleenelyck offerende voor haer Kindeken Tortel-duyven ofte ander duyve-jongen, gelyck de aerme lieden plachten te doen. Tot hier S. Bonaventura.

Onthout dan wel, ô Ziele, de vermaninge van desen H. Leeraer, ende let wel met alle aendachtigheyt op al dat hier geschiedt, ende geseydt wort; maer principalyck moet gy geduerigh de

[p. 35]

oogen hebben op het kleyne soete Jesuken, dat u behoorde van liefde te doen sterven, ende als de Coningen vertrocken zyn, vermaeckt u wederom met het soet Engelken te kussen ende te omhelsen, terwylen de Moeder het gout aen den aermen uyt-deelt.

Siet oft het Kindeken op u niet lacchen en sal, om de groote blydschap die het heeft van d' eerste bekeeringe der Heydenen van de welcke de dry Coningen de eerste zyn geweest, ende onder welcke uwe Voor-ouders als dan noch waeren in de dolinge der Afgoderye. Omhelset ende bedanckt het duysentmael, om dat gy door sijne gratie een zyt van het getal van de waerachtige H. Kercke, die uyt de Heydenen vergadert is, de Joden blyvende in hunne verblintheyt. Och hoe menig duysent mensch is'er nu op de werelt die onder de Afgodisten ende Turcken Christus niet en kennen ofte onder de Schismatycken, ende alle andere Ketters die uyt de Kercke Christi gesloten zyn, van welcke gy het geluck hebt een Litmaet te wesen onder den Stadthouder Christi den Paus van Roomen. Kust ende omhelst dan duysentmael het Kindeken Jesus, om het groot weldaet dat gy van hem ontfangen hebt: ende bidt om noch voorder gratie, dat gy in sijne liefde altyt wasschen, ende blyven moogt; op dat gy oock wesen moogt een van 't kleyn getal der uytvercorene: want, daer zynder veel geroepen, maer luttel uytvercoren.